قشر مغز را می توان به چهار بخش تقسیم کرد که به عنوان لوب شناخته می شوند

قشر مغز را می توان به چهار بخش تقسیم کرد که به عنوان لوب شناخته می شوند. لوب فرونتال، لوب جداری، لوب پس سری و لوب تمپورال با عملکردهای متفاوتی از استدلال گرفته تا ادراک شنوایی مرتبط بوده است.

لب قدامی مغز

این لوب در جلوی مغز قرار دارد و با استدلال، مهارت‌های حرکتی، شناخت سطح بالاتر و زبان بیانی مرتبط است. در پشت لوب فرونتال، نزدیک شیار مرکزی، قشر حرکتی قرار دارد.

قشر حرکتی اطلاعات را از لوب های مختلف مغز دریافت می کند و از این اطلاعات برای انجام حرکات بدن استفاده می کند. آسیب به لوب فرونتال می تواند منجر به تغییر در عادات جنسی، اجتماعی شدن و توجه و همچنین افزایش ریسک پذیری شود.

لوب آهیانه

لوب جداری در بخش میانی مغز قرار دارد و با پردازش اطلاعات حسی لمسی مانند فشار، لمس و درد مرتبط است. بخشی از مغز که به قشر حسی تنی معروف است در این لوب قرار دارد و برای پردازش حواس بدن ضروری است.

لوب تمپورال

لوب تمپورال در قسمت پایینی مغز قرار دارد. این لوب همچنین محل قشر اولیه شنوایی است که برای تفسیر صداها و زبانی که می شنویم مهم است.

هیپوکامپ نیز در لوب تمپورال قرار دارد، به همین دلیل است که این بخش از مغز نیز به شدت با شکل گیری خاطرات مرتبط است. آسیب به لوب تمپورال می تواند منجر به مشکلاتی در حافظه، درک گفتار و مهارت های زبانی شود.

لوب پس سری

لوب اکسیپیتال در قسمت پشتی مغز قرار دارد و با تفسیر محرک های بینایی و اطلاعات مرتبط است. قشر بینایی اولیه، که اطلاعات را از شبکیه چشم دریافت و تفسیر می کند، در لوب پس سری قرار دارد.

آسیب به این لوب می تواند باعث مشکلات بینایی مانند مشکل در تشخیص اشیا، ناتوانی در شناسایی رنگ ها و مشکل در تشخیص کلمات شود.

نحوه عملکرد سیستم عصبی محیطی

سیستم عصبی محیطی چیست؟

سیستم عصبی به دو بخش تقسیم می شود: سیستم عصبی مرکزی و سیستم عصبی محیطی. سیستم عصبی مرکزی (CNS) شامل مغز و نخاع می شود، در حالی که سیستم عصبی محیطی شامل تمام اعصابی است که از مغز و نخاع منشعب می شوند و به سایر قسمت های بدن از جمله عضلات و اندام ها گسترش می یابند.

نقش اصلی PNS اتصال CNS به اندام ها، اندام ها و پوست است. این اعصاب از سیستم عصبی مرکزی تا بیرونی ترین نواحی بدن گسترش می یابند. سیستم محیطی به مغز و نخاع اجازه می دهد تا اطلاعات را دریافت و به نواحی دیگر بدن ارسال کند، که به ما امکان می دهد به محرک های محیط خود واکنش نشان دهیم.

اعصابی که سیستم عصبی محیطی را تشکیل می دهند در واقع آکسون ها یا دسته های آکسون های سلول های عصبی یا نورون ها هستند. در برخی موارد، این اعصاب بسیار کوچک هستند اما برخی از دسته های عصبی آنقدر بزرگ هستند که به راحتی توسط چشم انسان قابل مشاهده است.

ساختارهای سیستم عصبی محیطی

سیستم عصبی محیطی خود به دو بخش تقسیم می شود: سیستم عصبی جسمی و سیستم عصبی خودمختار.

هر یک از این اجزا نقش مهمی در نحوه عملکرد سیستم عصبی محیطی دارند.

گروه آموزشی مهندس شکوفه ساتری

گروه آموزشی مهندس شکوفه ساتری

تدریس فیزیک مدرن با خانم مهندس شکوفه ساتری

تدریس فیزیک مدرن با خانم مهندس شکوفه ساتری

تدریس فیزیک مدرن با خانم مهندس شکوفه ساتری

تدریس فیزیک مدرن با خانم مهندس شکوفه ساتری

پیشرفت در فیزیک

انرژی مثبت با شکوفه

نکات مطالعه برای دانشجویان فیزیک مقدماتی

نکات مطالعه برای دانشجویان فیزیک مقدماتی

پیروی از این نکات و پیشنهادات زمان و تلاش بیشتری نسبت به مطالعه گاه به گاه متن خواهد داشت ، اما با صرفه جویی در وقت هنگام انجام مشکلات ، درک بهتر فیزیک و افزایش اعتماد به نفس در امتحانات ، بازده زیادی خواهد داشت.