از زمان کشف اشعه ایکس در بیش از 125 سال پیش، دانشمندان و متخصصان پزشکی به طور یکسان از قدرت اتم برای التیام و محافظت استفاده کرده اند. این کتاب گروهی از بازیگران برجسته از دانشمندان برجسته و برنده جوایز را گرد هم می‌آورد و خوانندگان عمومی را با یک حرفه اغلب نادیده گرفته و در عین حال حیاتی اجتماعی آشنا می‌کند - فیزیک پزشکی. این مجموعه از داستان‌های کوتاه شخصی نگاهی اجمالی از پشت صحنه و غیررسمی به زندگی این متخصصان محترم ارائه می‌کند و لحظات دگرگون‌کننده «آها» آن‌ها را در مجموعه‌ای عجیب از حکایت‌های آموزنده و الهام‌بخش به تصویر می‌کشد. آن‌ها حتی کلمات حکیمانه‌ای را که از تجربیات متنوع خود کشف کرده‌اند، در سراسر جهان دانشگاهی، بالینی و تجاری منتقل می‌کنند. انبوهی از اطلاعات جمع‌آوری‌شده در این داستان‌ها طیف وسیعی از توصیه‌های حرفه‌ای عملی گرفته تا داستان‌های بی‌نظیر درباره ماجراجویی‌های طنزآمیز را شامل می‌شود، و یک نمای کلی از وسعت و عمق فیزیک پزشکی به‌عنوان یک حرفه و رشته ارائه می‌کند و در عین حال توصیه‌های حکیم را فراتر از این رشته ارائه می‌دهد. رافائل گروسی، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در پیش‌گفتار خود برای این کتاب، کار نجات‌بخشی را که توسط فیزیکدانان پزشکی و در کل این حرفه انجام شده است، تأیید می‌کند.
این «داستان‌های ناگفته» فکربرانگیز، شوخ‌انگیز و ساده سرگرم‌کننده، از عموم مردم گرفته تا دانش‌آموزان نوپا در جستجوی راهنمایی شغلی، و همچنین متخصصان جوان و کارکشته، خواننده را تشویق می‌کند تا در مورد بسیاری از درس‌های ماندگار به وجود آمده فکر کند. از اتفاقات غیرمنتظره زندگی
درباره ویرایشگر
جاکوب ون دایک، استاد بازنشسته انکولوژی و بیوفیزیک پزشکی در دانشگاه غربی، لندن، انتاریو، کانادا، و رئیس سابق فیزیک و مهندسی در برنامه منطقه ای سرطان لندن (LRCP) مرکز علوم بهداشت لندن است. او بیش از 40 سال تجربه در جنبه های عملی فیزیک انکولوژی پرتویی با 24 سال در بیمارستان پرنسس مارگارت (PMH) در تورنتو، انتاریو، کانادا (1971-1995) دارد. 15 سال در برنامه سرطان منطقه ای لندن (LRCP)، لندن، انتاریو، کانادا (1995-2010). و نزدیک به دو سال در آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA)، وین، اتریش (2009-2011). در طول تصدی خود در PMH، او یک سال مرخصی (1974-1975) برای کار در مرکز رادیوتراپی، بیمارستان Cantonal de Génève، در ژنو، سوئیس، گرفت.
در طول سالهای اخیر خود در LRCP، او با کمک هزینه های تحقیقاتی به طور متوسط حدود 1 میلیون دلار در سال مرتبط بود که شامل جنبه های مختلف اجرای فناوری مدرن در عمل بالینی است. از زمان بازنشستگی، او روی پروژه‌های مربوط به تجزیه و تحلیل منابع پرتودرمانی در محیط‌های درآمدی مختلف در سراسر جهان و همچنین ارائه راهنمایی‌های فیزیک پزشکی در کشورهای با درآمد کم تا متوسط کار کرده است.
او برنده جوایز مختلف تدریس شده است. او در ژوئیه 1997 به دلیل "کمک های خود در زمینه فیزیک پزشکی" به عنوان عضو انجمن فیزیکدانان پزشکی آمریکا انتخاب شد. در سال 2004، او به عنوان عضو انستیتوی فیزیک (لندن، بریتانیا) "به دلیل قدردانی از موقعیت خود در جامعه فیزیک" انتخاب شد. او در سال 2011 مدال طلا را از سوی سازمان فیزیکدانان پزشکی کانادا (COMP) دریافت کرد. این بالاترین افتخاری است که COMP به یکی از اعضای COMP اعطا می کند تا شغل برجسته ای را به عنوان فیزیکدان پزشکی که عمدتاً در کانادا کار کرده است به رسمیت بشناسد. در ژوئیه 2012، به منظور قدردانی از "کمک مهم او به سازمان و در زمینه فیزیک پزشکی در کانادا"، جایزه افتتاحیه COMP (FCOMP) به او اهدا شد. در سال 2013، با توجه به پنجاهمین سالگرد تاسیس سازمان بین المللی فیزیک پزشکی (IOMP)، او به عنوان یکی از 50 فیزیکدان پزشکی "که در 50 سال گذشته سهم برجسته ای در پیشرفت فیزیک پزشکی داشته اند" انتخاب شد. در ماه مه 2014، به او مدرک دکترای افتخاری علوم (honoris causa) در انجمن MD دانشگاه وسترن اعطا شد. در نوامبر 2019، IOMP جایزه روز جهانی فیزیک پزشکی (IDMP) را به دلیل "ترویج فیزیک پزشکی به مخاطبان بیشتر و برجسته کردن کمک های فیزیکدانان پزشکی برای مراقبت از بیمار" به او اعطا کرد. IOMP سازمانی است که نماینده نزدیک به 30000 فیزیکدان پزشکی در سراسر جهان است.
او چندین سال به عنوان رئیس کالج فیزیکدانان پزشکی کانادا (CCPM) و همچنین یکی از ممتحنین آن خدمت کرده است. او در هیئت مدیره و گروه های کاری سازمان های مختلف حرفه ای، ملی و بین المللی شرکت می کند. او همچنین به‌عنوان مشاور و مدرس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) و مشاور سازمان بهداشت جهانی (WHO)، به‌ویژه در زمینه فناوری، تضمین کیفیت و ملاحظات ایمنی در پرتودرمانی شرکت می‌کند. در حالی که او از سال 2009 تا 2011 به عنوان مشاور تمام وقت در آژانس بین المللی انرژی اتمی در وین، اتریش خدمت می کرد، به عنوان مشاور به همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی، به ویژه در مورد پروژه های مربوط به محیط های کم درآمد ادامه می دهد. او به عنوان مدرس در کنفرانس ها و دوره های آموزشی در بیش از 41 کشور دعوت شده است.
او علاوه بر حدود 200 انتشار، 4 کتاب (~2600 صفحه) در سال های 1999 (جلد 1)، 2005 (جلد 2)، 2013 (جلد 3) و 2020 (جلد 4) با عنوان فناوری مدرن انکولوژی تشعشع منتشر کرده است: خلاصه ای برای فیزیکدانان پزشکی و انکولوژیست های پرتوشناسی. او به طور مشترک جلد 6 پیشرفت در فیزیک پزشکی (2016) را ویرایش کرد.
آخرین فعالیت های او شامل تأسیس یک سازمان جدید به نام فیزیک پزشکی برای منافع جهانی (www.mpwb.org) است که در حال حاضر دوره مسئولیت خود را به پایان رسانده است، اگرچه او هنوز در پروژه های مختلف مرتبط است. این سازمان به ارائه حمایت های فیزیک پزشکی به کشورهای کم درآمد در سراسر جهان اختصاص دارد.
