فیزیک پزشکی

فیزیک پزشکی (که به آن فیزیک زیست پزشکی ، بیوفیزیک پزشکی ، فیزیک کاربردی در پزشکی ، کاربردهای فیزیک در علوم پزشکی ، فیزیک رادیولوژیک یا رادیو فیزیک بیمارستانی نیز گفته می شود) به طور کلی کاربرد مفاهیم ، نظریه ها و روش های فیزیک در پزشکی یا مراقبت های بهداشتی است. بخشهای فیزیک پزشکی را می توان در بیمارستانها یا دانشگاهها یافت. فیزیک پزشکی به طور کلی به دو زیر گروه اصلی ، به طور خاص پرتودرمانی و رادیولوژی تقسیم می شود.   فیزیک پزشکی پرتودرمانی می تواند شامل کارهایی مانند دوزیمتری ، تضمین کیفیت linac و براکی تراپی باشد. فیزیک پزشکی رادیولوژی شامل تکنیک های تصویربرداری پزشکی مانند تصویربرداری با تشدید مغناطیسی ، سونوگرافی ، توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی انتشار پوزیترون و اشعه ایکس است.

در مورد کار بالینی ، اصطلاح فیزیکدان پزشکی عنوان یک حرفه خاص مراقبت های بهداشتی است ، که معمولاً در بیمارستان یا کلینیک های دیگر کار می کند. فیزیکدانان پزشکی اغلب در تخصص های زیر مراقبت های بهداشتی یافت می شوند: انکولوژی پرتوی ، رادیولوژی تشخیصی و مداخله ای (همچنین به عنوان تصویربرداری پزشکی شناخته می شود) ، پزشکی هسته ای و محافظت در برابر اشعه.

گروه های دانشگاه دو نوع هستند. نوع اول عمدتاً مربوط به آماده سازی دانش آموزان برای حرفه شغلی به عنوان فیزیکدان پزشکی در بیمارستان است و تحقیقات بر روی بهبود عملکرد این حرفه متمرکز است. نوع دوم (که به طور فزاینده ای "فیزیک زیست پزشکی" نامیده می شود) دامنه بسیار گسترده تری دارد و ممکن است شامل تحقیق در مورد هر گونه کاربرد فیزیک در پزشکی از مطالعه ساختار بیومولکولی تا میکروسکوپ و پزشکی نانو باشد.