مقدمه ای بر لیزر :
لیزر یک منبع نور است که پرتوهای شدید نور نور تک رنگ (یا دیگر تابش الکترومغناطیسی) را بوسیله انتشار منتشر شده فوتون از اتمها یا مولکول های هیجانی تولید می کند. کلمه لیزر به معنای تقویت نور توسط گسیل القایی تابش است.
برخی از اصطلاحات مرتبط با لیزر:
جذب تحریک شده: الکترون در حالت زمین آن انرژی (E1) را جذب می کند و به حالت انرژی بالاتر (E2) می رسد. این فرایند جذب تحریک شده است.
انتشار خود به خودی: الکترون برای مدت طولانی نمی تواند در حالت هیجانی خود باقی بماند. طول عمر آن حدود 10 به توان 8 ثانیه است. این خود به خودی خود را با انتشار یک فوتون برابر با انرژی های مختلف دو سطح به حالت زمین خود بازگشته است. این به عنوان انتشار خود به خود نامیده می شود.
انتشار تحریک شده ( گسیل القایی ): از یک الکترون در آن هیجان زده شده اعلام شده است مجبور به بازگشت به حالت زمین خود را به نام انتشار تحریک شده است.
وارونگی جمیعت : : به طور کلی، تعداد الکترون ها در حالت زمین بیشتر است و تنها به دلیل انرژی حرارتی تنها چند حالت در حالت هیجانی در دسترس هستند. اما اگر به نوعی تعداد الکترونها را در حالت هیجانی بیشتر از حالت اولیه قرار دهیم، چنین شرایطی، وارونگی جمیعت لیزری نامیده می شود.
پمپاژ اپتیکی: روش دستیابی به وارونگی جمعیت با تامین انرژی به الکترون های حالت زمین با بروز فوتون، پمپاژ نوری نامیده می شود.
پمپاژ الکتریکی: روش دستیابی به وارونگی جمعیت با استفاده از اختلاف پتانسیل، پمپاژ الکتریسیته نامیده می شود.
خواص لیزر:
نور لیزری تقریبا تک رنگ است
آنها گرایش به انحراف را نشان نمی دهند.
پرتو بسیار شدید است.
نور یکپارچه است و در فاز با یکدیگر است.
استفاده از لیزر:
لیزرها در ارتباطات رادیویی در فضا استفاده می شود.
این برای فلزات جوش استفاده می شود.
این در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرد.
این در هولوگرافی استفاده می شود.
این در حفره های سوراخ در فلزات استفاده می شود.
این برای تشخیص اشیاء در فواصل بزرگ استفاده می شود.