بیوسنسورها بر اساس نانوذرات فلزی کلوئیدی

بیومولکول ، مانند سموم، پروتئین، DNA، و غیره، معمولا در جریان خون یافت می شود، در معرض طیف وسیعی از فرایندهای بیوشیمیایی در بدن انسان است. غلظت چنین بیومولکول ها اغلب نشان دهنده عملکرد بیوشیمیایی ارگانیسم است. بنابراین تحقیقات بیومدیکال، پیشرفت بیوسنسورها را قادر می سازد تا بتوانند به سرعت فعالیت بیولوژیکی این مولکول ها را کنترل کنند. نانوذرات فلز نجیب (NPs) به علت خواص اپتیکی خاص خود، عمدتا جذب نوری بالا و انتشار diffusion، به شدت مورد مطالعه قرار می گیرند. این خواص نوری منحصر به فرد از یک فرایند فیزیکی به نام سطح رزونانس پلاسما (SPR) ایجاد می شود که یک اتصال تشدید نور رخ داده به حرکت جمعی الکترون ها در امتداد سطح نانوذرات است.

بیوسنسورهای SPR نوری قادر به اندازه گیری پیچیده در زمان واقعی می باشند. بدیهی است، نوار طیف جذب SPR NP ها به شکل، اندازه، فاصله بین ذره و ترکیب NP و همچنین خواص دی الکتریک محیط اطراف حساس است. با توجه به حساسیت SPR به محیط دی الکتریک محلی، NPs پلاسمونیک می توانند به عنوان مبدل هایی عمل کنند که تغییرات کوچکی را در شاخص شکست انبساط محلی یا در فاصله بین ذرات به تغییرات طیفی و گسترش نوارهای طیف جذبی تبدیل می کنند.

در این پروژه، ما براساس نقره های کلوئیدی و نانوذرات کروی طلایی، به منظور شناسایی فلزات به نظر می رسد بهترین راه برای به رسمیت شناختن فرایندهای به رسمیت شناختن مولکولی، بوسنسورها را مشخص کنیم. ما از مجموعه شناخته شده biocytin-avidin به عنوان یک سیستم مدل برای مقایسه خواص اپتیک، جذب و پراکندگی NP نقره و NPN استفاده می کنیم.