استفاده از تکنولوژی لیزر در تمرین ارتودنسی مدرن

تاریخچه لیزر :

چه کسی می دانست آلبرت انیشتین دست خود را در دندانپزشکی می گیرد؟ در سال 1917، آلبرت اینشتین وقتی که کشف کرد که می تواند فوتون را به یک مولکول هیجانی تبدیل کند، فوتون دوم را با همان فرکانس، جهت، فاز و قطبی شدن به عنوان اولین، منتشر کرد. نتیجه تحریک نور با مقدار قابل توجهی از انرژی قابل استفاده است. در سال 1960، مهندس و فیزیکدان تئودور مائیمن، بنیاد گذاشته شده توسط اینشتین و فیزیکدانان چارلز هاروتونز و آرتور لئونارد شوولو، فیزیکدان مهندسی و فیزیکدان تئودور میمن اولین آزمایشگاهی را در آزمایشگاه هیوز ساختند.

اصطلاح LASER مخفف "تقویت نور توسط انتشار گسیل القایی" است. این فن آوری جدید در قالب کاملا جدیدی از انرژی قابل استفاده قرار گرفت. از زمان تولد، پیشرفت های عظیم در تکنولوژی رخ داده است، و اکنون ما لیزرهای مورد استفاده در دندانپزشکی را برای برنامه های سخت و نرم بافت مشاهده می کنیم.

لیزرها با نور معمولی متفاوتند، زیرا آنها منسجم هستند و پرتوهای آنها می توانند متمرکز شوند و به یک نقطه کوچک متمرکز شوند و مقدار قابل توجهی انرژی در یک منطقه کوچک تولید کنند. نور لیزر در یک مخروط به عنوان نور طبیعی گسترش نمی یابد، اما در یک ستون در تمام فاصله ای که از پیش بینی شده است، باقی می ماند. این به طور قابل ملاحظه ای موجب کاهش انرژی دریافت شده در هدف در مقایسه با نور طبیعی می شود. با توجه به عملکرد لیزر، انرژی بیشتر یا کمتر بر روی هدف تمرکز می کند تا اثر مورد نظر را تولید کند.

در زمینه ارتودنسی، لیزرها به ابزارهای قابل توجه تبدیل شده اند که روش بسیار دقیق و بدون درد را برای دستکاری بافت های دهان ارائه می دهند. در اعمال ارتودنسی بالا امروز پزشکان از لیزر برای مدیریت مشکلات متداول نرم بافت نرم در بیماران مبتلا به نارسایی استفاده می کنند.