پلاسمونیک

پلاسمون ها حالت های الکترومغناطیسی هستند که با تحریک منسجم توسط فوتون های الکترون آزاد در رابط بین یک فلز و یک ماده دی الکتریک همراه است. حساسیت آنها نسبت به هندسه نانوساختارهای فلزی امکان تنظیم گسترده ای از خواص طیفی و توزیع میدان الکترومغناطیسی مرتبط با طراحی ساختاری مناسب را فراهم می آورد. در حقیقت، پلاسمون ها می توانند به صورت ترکیبی با ترکیبات ارگانیک / غیر آلی و مواد افزودنی به منظور افزایش خواص نوری نانوساختارها، به عنوان مثال، قدرت اتصال، کاهش آسیب، تبدیل نور به گرما در نانومواد).