منابع لیزر برای جراحی

طیف متنوعی از برنامه های جراحی وجود دارد که از لیزر در اتاق عمل استفاده می کنند. جراحان از عمل جراحی عمومی به تخصص جراحی از لیزر برای برش، انعقاد و حذف بافت استفاده می کنند. بسته به نوع لیزر، طول موج و سیستم تحویل، لیزرها اغلب ابزار جراحی معمولی را به دلیل نتایج بهتر آنها در بهبود زخم جایگزین می کنند.

لیزرها برای کاربردهای جراحی در حالت تماس یا غیر تماس استفاده می شوند. در مورد اول، تابش لیزری یک نوک جراحی مخصوص طراحی شده را تقویت می کند که به نوبه خود برای برش بافت از طریق هدایت حرارتی استفاده می شود. لیزر دیود برای این حالت عملی مناسب است. به جای آن، در حالت غیر تماس، طول موج منبع لیزر برای استفاده از محتوای آب بالا در بیشتر از بافت های نرم انتخاب شده است. لیزرهای فیبر لعاب اربیوم، لیزر فیبر تولیم و لیزرهای ترکیبی Mid-IR، مناسب بودن این روش را نشان داده اند.

جراحی قلب و عروق :

Revascularization (TMR) Transmyocardial یک روش جراحی برای درمان آنژین (درد قفسه سینه) است. TMR از یک لیزر برای ایجاد کانال های عضله قلب و بازگرداندن جریان خون استفاده می کند. سهولت استفاده از سیستم تحویل لیزر فیبر Ho: YAG اجازه می دهد تا جراح انجام این روش را از طریق یک کاتتر.

اورولوژی :

خوش خیم پروستات هیپرپلازی یک بیماری اورولوژی است که توسط غده پروستات بزرگ شده است. جراحان با استفاده از یک لیزر برای برداشتن بافت پروستات و بهبود جریان به مجرای ادرار. لیزر فیبر طلولی IPG نتایج مثبتی برای این برنامه نشان داده است.

تغییر شکل غضروف با لیزر :

تغییر شکل غضروف کمک کننده با لیزر (LACR) یک روشی است که محبوبیت آن را برای اصلاح نقص های غضروفی از طریق گرمای لیزر و اصلاح مکانیکی پس از آن به دست می دهد. لیزر دیود انتخاب خوبی به عنوان منبع لیزری برای این روش است.