پزشکی بازساختی

یکی از چالش­هایی که علم پزشکی از دیر باز تاکنون با آن مواجه بوده است ارائه راهکاری به منظور درمان بافت­های آسیب دیده بدن می­باشد. هدفاصلی مهندسی بافت و پزشکی بازساختی توسعه جایگزین­های زیستی به منظور بازسازی، حفظ و یا بهبود بافت آسیب دیده و عملکرد اندام است. در حال حاضر تحقیقات قابل توجهی در زمینه فناوری نانو و یا استفاده از نانومواد در پزشکی انجام گرفته است. ویژگی بارز این مواد افزایش نسبت سطح به حجم با کاهش اندازه آن­ها همزمان با تغییر و یا افزایش اثرات فیزیکی و شیمیایی ماده است. در دهه­های اخیر تولید منسوجات پزشکی از جمله استفاده از نانوالیاف پلیمری راهگشای ارائه خدمات چشمگیری در حوزه پزشکی ترمیمی بوده است. حوزه کاربرد­های زیست پزشکی اغلب نیازمند یک رویکرد چند رشته­ای می­باشد که علوم زیستی و پزشکی را با علم مواد و مهندسی ترکیب می­کند. یکی از مهم­ترین کاربردهای مهندسی بافت استفاده از ماتریس­های نانولیفی به عنوان داربستی برای رشد و تکثیر سلول است. در این تحقیق به شایع ترین روش های تهیه و مهمترین کاربردهای داربست­های مهندسی بافت در پزشکی بازساختی پرداخته شده است.