کاربرد لیزر در دندانپزشکی

واژه ی لیزر برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ ابداع شد و مخفف Laser Amplification by Stimulated Emission of Radiation است. لیزر باریکه ی قدرتمندی از نور است که وقتی در محدوده ی کوچکی متمرکز میشود، گرمای فوق-العاده ای را ایجاد می¬کند. این انرژی زباد در باریکه ی همگرایی از پرتوهای تک فرکانسی الکترومغناطیس متمرکز میشوند. (تعاریف مربوط متغیرهای به کار رفته در این مقاله در جدول شماره یک آورده شده است). مفهوم لیزر برای اولین بار توسط آلبرت اینشتن در سال ۱۹۱۶ مطرح شد. او پیشنهاد داد که بخشی از یک میدان مغناطیسی را می¬توان تحریک کرد،و به این صورت می¬توان یک نور تقویت شده تولید کرد. عمده ی پیشرفت های بدست آمده در زمینه ی لیزر در سالهای مابین ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ صورت گرفت و منجر به اختراع گونه ای جدید از لیزر شد که امروزه نیز ما از آن تحت عنوان led استفاده میکنیم. در سال ۱۹۵۸ دو فیزیکدان به نام¬های چارلز تاونز و آرتور ال. شاولو کشف کردند که چگونه می¬توان دستگاهی درست کرد که نه فقط امواج مایکروویو، بلکه امواج مرئی را نیز ساطع کند و اسم آنرا “ماستر اوپتیک” گذاشتند.