به گزارش ایسنا و به نقل از سایت دانشگاه بوفالو، محققان دانشگاه بوفالو(Buffalo) دریافته‌اند که دستکاری موفقیت آمیز رابط‌های اپتوژنومیک(optogenomic) می‌تواند رویکرد کلی پزشکی را نسبت به درمان بسیاری از اختلالات عصبی رایج و همچنین تعاملات ما با ماشین‌ها تغییر دهد.
"یونگو بائه"، "جوزپ یورنت"، "اوا استاچوویاک" و "مایکل ایتاچوویاک" پژوهشگران این مطالعه هستند که همگی در دانشگاه بوفالو مشغول به فعالیت هستند.
این گروه از دانشمندان به روش‌های نوآورانه‌ای برای کنترل، دستکاری و هدایت ژنوم انسان بر اساس فناوری نانو در کنار نور لیزر دست یافته‌اند.
در درک معاصر از درمان سرطان، اسکیزوفرنی و سایر بیماری‌های عصبی، این کارها در مدیریت ژنتیک، چشم اندازهای جدید و امیدبخشی را نشان می‌دهند، زیرا این تحقیقات فراتر از پژوهش‌های اپتوژنتیک ساده پیشین عمل کرده که فقط می‌توانستند عدم ارتباط بین سلول‌ها را حل کنند.
اپتوژنومیک سطح عمیق‌تری از دخالت را فراهم می‌کند که امکان تغییر برنامه‌های ژنتیکی را فراهم می‌کند و می‌تواند به طور مستقیم بر رشد و مقاومت بیماری‌ها نظارت کند.
این جهش بزرگ در دستکاری ژنوم، پایه و اساس خود را از نگاه جدید به قدرت "ژن گیرنده فاکتور رشد فیبروبلاست"(FGFR1) گرفته است که تخمین زده می‌شود اختیار تقریبا یک پنجم از کل ژنوم انسان را در دست دارد.
پروژه "ژنوم انسان" و مطالعه محققان دانشگاه بوفالو این ژن را "ژن رئیس" نامیدند و دریافتند که همه چیز از سرطان پستان گرفته تا سایر اختلالات مانند اسکیزوفرنی زیر سر این ژن است.
گروهی از محققان برای ایجاد نانولیزرها و نانوآنتن‌ها که بخشی از بسته‌های ایمپلنت‌های مغزی هستند، با استفاده از سوئیچ‌های نوری فعال کننده در سطح مولکولی هنگامی که ایمپلنت‌ها در داخل سلول‌های مغز رشد یافته از سلول‌های بنیادی قرار گرفتند، استفاده کردند.
دانشمندان قادر شدند "ژن رئیس" را در اختیار بگیرند و عملکردهای آن را با نور لیزر کنترل کنند. آنها همچنین توانستند عملکرد سلولی این ژن را هک کنند و راه جدیدی در زمینه مهندسی ژنوم باز کنند.