تصویربرداری پزشکی
تصویربرداری پزشکی برای ایجاد بازنمایی بصری از بدن برای تجزیه و تحلیل بالینی ، تشخیص و مداخلات پزشکی استفاده می شود. با آشکار ساختن ساختارهای داخلی ، به پزشک اجازه می دهد ناهنجاری ها را تشخیص دهد.
تصویربرداری پزشکی مرسوم شامل تکنیک هایی مانند اشعه ایکس ، MRI ، سونوگرافی و آندوسکوپی است که هر یک از آنها اطلاعات متفاوتی درباره ناحیه بدن مورد مطالعه یا معالجه در رابطه با بیماری ، آسیب و یا اثربخشی یک درمان پزشکی ارائه می دهد. در حالی که این تکنیک ها به خوبی تثبیت شده و مورد استفاده گسترده قرار گرفته اند ، تکنیک های جدید تصویربرداری پزشکی غیر تهاجمی مورد نیاز است که می تواند اطلاعات بیشتری در مورد مورفولوژی ، ساختار ، متابولیسم و عملکرد ارائه دهد. مطالعات انجام شده در موسسات تحقیقاتی مانند مرکز پزشکی دانشگاه لیدن (LUMC) ، انستیتوی فناوری فوتونیک لایبنیتز ، موسسه سرطان هلند (NKI) ، مرکز الکترونیک و میکروتکنولوژی سوئیس (CSEM) و مؤسسه ملی Tyndall (TNI) نشان می دهد. پتانسیل و ارزش افزوده تکنیک های جدید مبتنی بر بیوفوتونیک پیشرفت های بیشتر در لیزرها ، فیبرها ، میکرولیزها ، فیلترها و سایر عناصر و همچنین در سیستمهای کاملاً یکپارچه ، بیوفوتونیک را به عنوان یک ابزار پشتیبان در طول تشخیص ، جراحی و سایر مراحل تصمیم گیری در عمل بالینی ، وارد حوزه پزشکی می کند.