تعامل لیزر-بافت

تعامل لیزر-بافت

هر طول موج ، به دلیل جذب خاص آن انرژی لیزر در بافت ، تا حدودی اثر بی نظیری در ساختارهای دندانپزشکی دارد. بعضی از لیزرها توسط رنگدانه های خون و بافت جذب می شوند ، برخی دیگر توسط آب و همچنین بافت های سخت مانند مینا ، عاج و استخوان جذب می شوند.

به طور خاص ، طول موج را می توان در سه گروه طبقه بندی کرد:

طول موج لیزر Diode و Nd: YAG رنگدانه ها را در بافت نرم و پاتوژن ها و همچنین التهاب و عروق قرار می دهد.

لیزرهای دی اکسید کربن همچنین به راحتی با مولکول های آب در بافت نرم ارتباط برقرار می کنند و آب درون سلولی پاتوژن ها را تبخیر می کنند. یک نوع لیزر دی اکسید کربن همچنین با بافت سخت تعامل دارد.

لیزرهای اربیم (Er، Cr: YSGG و Er: YAG) با آب بافت نرم و سخت ارتباط برقرار می کنند.

لیزرها انرژی سبکی تولید می کنند که توسط یک بافت هدف قابل جذب است و این فرآیند جذب یک واکنش حرارتی در آن بافت ایجاد می کند. بسته به پارامترهای ساز و خاصیت نوری بافت ، درجه حرارت افزایش می یابد و جلوه های مختلفی روی می دهد. به طور کلی ، بیشتر باکتری های غیر اسپور کننده ، از جمله بی هوازی ها ، به راحتی در دمای 50 درجه سانتیگراد و بالاتر غیرفعال می شوند. بافت نرم التهابی موجود در بیماری پریودنتال می تواند در 60 درجه سانتیگراد از بین برود. علاوه بر این ، هموستاز نیز می تواند در همان پارامترهای گرما حاصل شود. جراحی برش یا برش بافت نرم در 100 درجه سانتیگراد انجام می شود ، جایی که تبخیر آب داخل و خارج سلولی باعث فرسایش یا از بین بردن بافت بیولوژیکی می شود. به همین ترتیب ، عنصر آبی ساختار دندان و استخوان نیز در این دما جوش می یابد. بنابراین ، آماده سازی حفره ، برداشتن محاسبات ، و کانتورسازی استخوانی می تواند ادامه یابد.