خواص نور لیزر
"لیزر" مخفف است: تقویت نور با انتشار تابش گسیل القایی .
لیزرها منبع نوری با شدت بالا با خواص زیر هستند:
تک رنگ - تابش از طول موج واحد است
منسجم - امواج پرتو نور در حال فاز هستند
جمع شده - پرتوهای نور به موازات حرکت می کنند
نور لیزر را می توان با انرژی بسیار زیاد به نقاط کوچک متمرکز کرد.
نور در حفره نوری حاوی یک رسانه تولید می شود ، که ممکن است یک گاز (به عنوان مثال ، آرگون ، کریپتون ، دی اکسید کربن) ، مایع (به عنوان مثال ، رنگ) یا جامد (به عنوان مثال ، یاقوت ، نئودیمیم: یتریم-آلومینیوم-گارنت ، الکساندریت باشد) ) این فرایند شامل تحریک مولکولهای محیط لیزر است که در صورت بازگشت به حالت پایدار منجر به انتشار فوتون نور می شود. هر رسانه طول موج خاصی از نور تولید می کند ، که ممکن است در طیف مرئی (400 رنگ بنفش تا 700 نانومتر قرمز) یا طیف مادون قرمز (بیش از 700 نانومتر) باشد.
ضایعات پوستی عروقی حاوی هموگلوبین اکسیژن شده است ، که به شدت در نور 418 ، 542 و 577 نانومتر نوری جذب می کند ، در حالی که ضایعات پوستی رنگی حاوی ملانین هستند ، که دارای طیف گسترده ای از جذب در گروههای موج قابل مشاهده و مادون قرمز است. لیزرهای مادون قرمز به دلیل اینکه توسط آب درون سلولهای پوستی جذب می شوند ، بسیار ویران کننده هستند (اینها از 90 تا 90 درصد آب تشکیل شده است).
هدف از بین بردن سلولهای هدف و آسیب رساندن به بافت اطراف نیست. پالس های کوتاه میزان گرمای سلول های آسیب دیده را کاهش می دهد و در نتیجه صدمات حرارتی را کاهش می دهد که می تواند منجر به زخم شود. اسکنرهای خودکار با هدف کاهش احتمال همپوشانی مناطق درمانی انجام می شود.