علوم دندانپزشکی و دندانپزشکی پیشرفته

تصویربرداری 3 بعدی در دندانپزشکی

تصویربرداری سه بعدی یکی از مهمترین ابزارهای ارتودنتیست برای ارزیابی و ثبت اندازه و شکل ساختارهای فانتزی است. ارتودنتیست ها مرتباً از روشهای تصویربرداری استاتیک 2 بعدی (2D) استفاده می کنند ، اما عمق ساختارها را نمی توان با تصویربرداری 2 بعدی به دست آورد و محدود کرد. تصویربرداری سه بعدی (سه بعدی) در اوایل دهه 1990 توسعه یافته است و در دندانپزشکی ، به ویژه در ارتودنسی ، جایگاه ارزنده ای کسب کرده است.   در تصویربرداری تشخیصی سه بعدی ، مجموعه ای از سوابق آناتومیکی با استفاده از تجهیزات فنی خاصی جمع آوری می شوند ، پردازش شده توسط رایانه و بعداً بر روی مانیتور 2D ارائه می شوند تا توهم عمق را نشان دهند.