رادیوایزوتوپها در پزشکی

تشخیص طب هسته ای رادیوایزوتوپ ها بخش اساسی از روش های تشخیص پزشکی هستند. در ترکیب با دستگاه های تصویربرداری که پرتوهای گاما ساطع شده از درون خود را ثبت می کنند ، می توانند فرآیندهای پویا در نقاط مختلف بدن را مطالعه کنند.

در استفاده از رادیو دارویی برای تشخیص ، یک دوز رادیواکتیو به بیمار داده می شود و فعالیت در اندام می تواند به صورت یک تصویر دو بعدی یا با استفاده از توموگرافی به عنوان یک تصویر سه بعدی مورد بررسی قرار گیرد. تکنیک های تشخیصی در پزشکی هسته ای از ردیاب های رادیواکتیو استفاده می کنند که پرتوهای گاما را از درون بدن ساطع می کنند. این ردیاب ها معمولاً ایزوتوپ های کوتاه مدت هستند که به ترکیبات شیمیایی مرتبط هستند و اجازه می دهند فرآیندهای فیزیولوژیکی خاصی مورد بررسی قرار گیرند. آنها می توانند با تزریق ، استنشاق یا به صورت خوراکی تجویز شوند. اولین تکنیک توسعه یافته با استفاده از فوتون های منفرد شناسایی شده توسط یک دوربین گاما است که می تواند اندام ها را از زوایای مختلف مشاهده کند. این دوربین تصویری از نقاطی که از آن تابش می شود ایجاد می کند. این تصویر توسط رایانه بهبود یافته و برای نشانگر شرایط غیر طبیعی بر روی مانیتور مشاهده می شود. انتشار توتونوگرافی کامپیوتری با انتشار تک فوتون (SPECT) فناوری مهم فعلی اسکن برای تشخیص و نظارت بر طیف گسترده ای از شرایط پزشکی است. پیشرفت جدیدتر توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) است که یک تکنیک دقیق تر و پیشرفته تر با استفاده از ایزوتوپهای تولید شده در یک سیکلوترون است. . یک رادیونوکلئید منتشر کننده پوزیترون معمولاً با تزریق معرفی می شود و در بافت هدف تجمع می یابد. در اثر پوسیدگی ، پوزیترون را منتشر می کند ، که به سرعت با یک الکترون مجاور ترکیب می شود و منجر به انتشار همزمان دو پرتوی گاما قابل شناسایی در جهت های مخالف می شود. اینها توسط یک دوربین PET شناسایی شده و نشانگرهای دقیقی از مبدا آنها دارند. مهمترین نقش بالینی PET در انکولوژی ، فلوئور-18 به عنوان ردیاب است ، زیرا ثابت شده است که دقیق ترین روش غیر تهاجمی در تشخیص و ارزیابی بیشتر سرطان ها است. این روش همچنین در تصویربرداری قلبی و مغزی به خوبی مورد استفاده قرار می گیرد. رویه های جدید PET را با اسکن توموگرافی اشعه ایکس (CT) ترکیب می کند تا ثبت نام دو تصویر (PET-CT) را انجام دهد و 30٪ تشخیص بهتری از آن با یک گاما سنتی می دهد. دوربین به تنهایی این یک ابزار بسیار قدرتمند و مهم است که اطلاعات منحصر به فردی در مورد طیف گسترده ای از بیماری ها از زوال عقل تا بیماری های قلبی عروقی و سرطان ارائه می دهد. ارائه منبع تابش در بدن (به جای خارجی) بدن تفاوت اساسی بین تصویربرداری پزشکی هسته ای و سایر موارد است. تکنیک های تصویربرداری مانند اشعه X تصویربرداری گاما با استفاده از هر دو روش توصیفی از موقعیت و غلظت رادیوایزوتوپ در بدن را نشان می دهد. اگر ایزوتوپ تا حدی در اندام (نقطه سرماخوردگی) گرفته شود ، یا بیش از حد (نقطه داغ) گرفته شود ، می توان نقص عضو را نشان داد. اگر یک سری از تصاویر در طی یک دوره زمانی گرفته شود ، یک الگوی غیرمعمول یا میزان حرکت ایزوتوپ می تواند نشان دهنده نقص عملکرد در اندام باشد. یک مزیت بارز تصویربرداری هسته ای نسبت به تکنیک های اشعه ایکس این است که هم استخوان و هم بافت نرم می توانند خیلی تصویر شوند. با موفقیت. این امر منجر به استفاده رایج آن در کشورهای توسعه یافته شده است که در آن احتمال وجود هر کس از چنین امتحانی تقریباً از یک به دو و در حال افزایش است.