لیزر اشعه ایکس

لیزر اشعه ایکس دستگاهی است که از انتشار تحریک شده برای تولید یا تقویت اشعه الکترومغناطیسی در ناحیه نزدیک اشعه X یا ماورای بنفش شدید طیف استفاده می کند ، یعنی معمولاً به سفارش چندین دهم نانومتر (نانومتر) طول موج.

به دلیل افزایش زیاد در محیط لیزینگ ، طول عمر کوتاه کوتاه (1-100 PS) و مشکلات مربوط به ساخت آینه هایی که می توانند اشعه X را منعکس کنند ، معمولاً لیزرهای اشعه ایکس بدون آینه کار می کنند. پرتو اشعه X توسط یک گذر واحد از محیط افزایش تولید می شود. تشعشع ساطع شده ، براساس انتشار خود به خود تقویت شده ، از انسجام مکانی نسبتاً کمی برخوردار است. این خط اکثراً داپلر پهن شده است که به دمای یون ها بستگی دارد.

از آنجا که انتقال لیزر با نور مرئی متداول بین حالتهای ارتعاش الکترونیکی یا انرژی مطابقت دارد ، انرژی مورد نیاز تنها در حدود 10 ولت الکترون ولت است ، رسانه های فعال مختلفی برای لیزرهای اشعه ایکس مورد نیاز هستند. مجدداً ، از رسانه های فعال مختلف - هسته های اتمی هیجان زده - استفاده می شود ، اگر هنوز فرکانس بالاتر باشد ، لیزرهای اشعه گاما ساخته می شوند.