تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) و برچسب زدن چرخش شریانی (ASL) به ویژگیهای پارامغناطیسی هموگلوبین اکسیژن یافته و دفع اکسیژن شده متکی است تا تصاویری از تغییر جریان خون در مغز مرتبط با فعالیت عصبی را مشاهده کنید. این اجازه می دهد تا تصاویری تولید شود که منعکس کننده ساختارهای مغزی (و چگونه) در حین انجام کارهای مختلف یا در حالت استراحت باشد. با توجه به فرضیه اکسیژن رسانی ، تغییرات در میزان مصرف اکسیژن در جریان خون مغزی منطقه ای در طی فعالیت های شناختی یا رفتاری می تواند با نورون های منطقه ارتباط داشته باشد زیرا این امر به طور مستقیم با وظایف شناختی یا رفتاری که در آن حضور دارند مرتبط است.

اکثر اسکنرهای fMRI به افراد اجازه می دهد تا تصاویر را با تصاویر مختلف ، صداها و محرک های لمسی ارائه دهند و اقدامات مختلفی مانند فشار دادن یک دکمه یا حرکت دادن جوی استیک را انجام دهند. در نتیجه ، fMRI می تواند برای آشکار ساختن ساختارهای مغز و فرآیندهای مرتبط با ادراک ، فکر و عمل مورد استفاده قرار گیرد. وضوح fMRI در حال حاضر حدود 2-3 میلی متر است که با گسترش مکانی پاسخ همودینامیک به فعالیت عصبی محدود شده است. این ماده عمدتا PET را برای مطالعه الگوهای فعال سازی مغز لغو کرده است. PET ، با این حال ، این مزیت مهم را دارد که قادر به شناسایی گیرنده های خاص مغز (یا حمل کننده ها) در ارتباط با انتقال دهنده های عصبی خاص از طریق توانایی آن در تصویربرداری از "گیرنده های" گیرنده شونده شونده است (لیگاندهای گیرنده هر ماده شیمیایی هستند که به گیرنده ها می چسبند).

علاوه بر تحقیقات در مورد افراد سالم ، fMRI به طور فزاینده ای برای تشخیص پزشکی بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که fMRI نسبتاً به استفاده از اکسیژن در جریان خون حساس است ، نسبت به تغییرات اولیه مغز ناشی از ایسکمی (جریان خون به طور غیر طبیعی کم خون) مانند تغییراتی که در اثر سکته مغزی ایجاد می شود ، بسیار حساس است. تشخیص زودرس انواع خاصی از سکته مغزی در عصب شناسی به طور فزاینده ای اهمیت دارد ، از آنجا که موادی که لخته خون را حل می کنند ممکن است در اولین ساعات بعد از وقوع انواع خاصی از سکته مغزی مورد استفاده قرار گیرند ، اما پس از استفاده خطرناک هستند. تغییرات مغزی دیده شده در fMRI ممکن است در تصمیم گیری برای درمان با این عوامل کمک کند. با دقت بین 72٪ و 90٪ در جایی که شانس 8/0٪ به دست آورد ، [13] تکنیک های fMRI می توانند تصمیم بگیرند که کدام یک از مجموعه تصاویر شناخته شده سوژه را مشاهده می کند.