توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)

توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) یک روش تصویربرداری کمی قدرتمند است که برای دهه ها مورد استفاده قرار گرفته است تا به طور غیر تهاجمی در مورد بیولوژی و فیزیولوژی قلب و عروق تحقیق کند. با توجه به در دسترس بودن محدود ، پیچیدگی روش شناختی و هزینه های بالا ، مدت هاست که به عنوان یک ابزار تحقیق و به عنوان یک روش مرجع برای اعتبارسنجی سایر رویکردهای تشخیصی شناخته می شود. خوشبختانه این تصور طی سالهای اخیر تغییر کرده است.   افزایش تنوع گزینه های درمانی برای بیماری عروق کرونر ، و افزایش ویژگی های درمانی جدید برای برخی مسیرهای بیولوژیکی ، منجر به نیاز بالینی به تکنیک های تشخیصی دقیق تر و خاص تر شده است. در عین حال ، تعداد مراکز PET همچنان در حال رشد است که از موفقیت PET در انکولوژی تحریک می شود. پیشرفت های روش شناختی و همچنین در دسترس بودن رادیوتراژ بهبود یافته بیشتر به استفاده گسترده تر کمک کرده است. شواهد برای سودمندی تشخیصی و پیش آگهی پرفیوژن میوکارد و ارزیابی زنده ماندن توسط PET در حال افزایش است. برخی از مطالعات نشان می دهد که با وجود هزینه های بیشتر در یک مطالعه ، صرفه اقتصادی کلی این روش وجود دارد ، زیرا می توان از اقدامات پیگیری غیرضروری جلوگیری کرد. ظهور توموگرافی محاسبه شده PET (CT) ترکیبی ، که امکان ادغام اطلاعات بیولوژیکی مشتق از PET را با اطلاعات مورفولوژیکی مشتق شده از سی تی اسلی و نقش اصلی PET در توسعه و ترجمه ترکیبات تصویربرداری با هدف مولکولی جدید فراهم می کند. به پذیرش گسترده تر کمک کرد. امروز ، PET وعده داده است که در مسیر آینده داروهای پر قدرت ، جامع ، شخصی و قلبی عروقی ، نقش مهمی را در آینده داشته باشد. این بررسی خلاصه ای از مدرن ترین روش ها در روش شناسی تصویربرداری فعلی و کاربرد بالینی است و به تشریح پیشرفت های جدید و جهت های آینده می پردازد.