لیزر فوق سریع فیبر برای پردازش بیو ماده

60 سال پیش ، اولین لیزر با استفاده از یک میله یاقوت کوچک که بین آینه های منعکس کننده قرار دارد و توسط یک لامپ فلاش احاطه شده است ، نشان داده شد. در آن زمان ، آن را "راه حلی برای یافتن یک مشکل" توصیف می کردند. امروزه لیزر در همه جا وجود دارد و از نظر عملکرد لیزر پیشرفت های چشمگیری داشته است. پیشرفت های گسترده در عملکرد لیزر ، از شتاب ذرات تا پردازش مواد ، به کاربردهایی پی برده است.

هیدروژل ها مواد زیستی پلیمری پیوندی متقابل با محتوای آب شبیه بافت انسانی و شباهت فیزیو شیمیایی هستند. از این رو ، آنها به طور گسترده ای به عنوان آنالوگ بافتی در سلول درمانی ، مهندسی بافت و تحقیقات پزشکی احیا پذیرفته شده اند. خصوصیات توپوگرافی مانند تخلخل ، زبری سطح ، الگوهای خرد و کلان بر چسبندگی سلول ، رشد مستقیم سلول و در برخی موارد تمایز سلول تأثیر می گذارد.

اصلاحات توپوگرافی مبتنی بر لیزر در مواد شیمیایی در سالهای اخیر به دلیل کنترل با وضوح بالا و انعطاف پذیری در تغییر ماده بیولوژیکی به سادگی با هدایت پرتوی لیزر و پارامترهای مختلف لیزر مانند روان بودن و مدت زمان پالس ، محبوبیت یافته است.