اپتیک

اپتیک

فیزیک نوری مطالعه تولید تابش الکترومغناطیسی ، خصوصیات آن تابش و برهم کنش آن تابش با ماده است  ، خصوصاً دستکاری و کنترل آن.  از آنجا که در کشف و کاربرد پدیده های جدید متمرکز است ، از نوری عمومی و مهندسی نوری متفاوت است. با این حال ، بین فیزیک نوری ، اپتیک کاربردی و مهندسی نوری تمایز شدیدی وجود ندارد ، زیرا دستگاه های مهندسی نوری و کاربردهای اپتیک کاربردی برای تحقیقات اساسی در فیزیک نوری ضروری هستند ، و این تحقیقات منجر به توسعه دستگاه های جدید می شود و برنامه ها غالباً افراد یکسانی هم در تحقیقات اساسی و هم در توسعه فناوری کاربردی دخیل هستند ، به عنوان مثال نمایش تجربی شفافیت ناشی از الکترومغناطیسی توسط S. E. Harris و نور کم توسط هریس  

محققان در فیزیک نوری از منابع نوری استفاده می کنند و طیف الکترومغناطیسی را از مایکروویو تا اشعه X گسترش می دهند. این زمینه شامل تولید و تشخیص نور ، فرایندهای نوری خطی و غیرخطی و طیف سنجی است. لیزر و طیف سنجی لیزری ، علم نوری را دگرگون کرده است. مطالعات عمده در فیزیک نوری نیز به اپتیک و انسجام کوانتوم و اپتیک فمتوسکند اختصاص دارد. در فیزیک نوری ، پشتیبانی در مناطقی مانند پاسخ غیرخطی اتمهای جدا شده به میدانهای الکترومغناطیسی شدید ، بسیار کوتاه ، برهم کنش اتم حفره در میدانهای بالا و خصوصیات کوانتومی میدان الکترومغناطیسی نیز فراهم می شود.

زمینه های مهم دیگر تحقیق شامل توسعه تکنیک های نوری جدید برای اندازه گیری های نانو نوری ، اپتیک پراش ، تداخل سنجی با انسجام کم ، توموگرافی انسجام نوری و میکروسکوپ نزدیک میدان است. تحقیقات در فیزیک نوری بر علم و فن آوری نوری فوق سریع تأکید دارد. کاربردهای فیزیک نوری پیشرفت هایی را در ارتباطات ، پزشکی ، ساخت و حتی سرگرمی ایجاد می کند.