مانع پراش Abbe ، که اساساً رزولوشن نوری جانبی را تا اوایل دهه 1990 به 200 - 300 نانومتر محدود می کند ، می توان با تکنیک های تصویربرداری فلورسانس نوری با وضوح فوق العاده برطرف کرد. این تکنیک ها به قدری پیشگام در نظر گرفته شدند که جایزه نوبل شیمی سال 2014 "به منظور توسعه میکروسکوپ فلورسانس فوق العاده حل شده" به اریک بتزیگ ، استفان هل و W. E. Moerner اعطا شد.
زمینه
دو تکنیک مختلف که بطور مکرر مورد استفاده قرار می گیرند شامل مهندسی عملکرد گسترش نقطه می باشد ، در حالی که روش دیگر مبتنی بر محلی سازی تک مولکولی است.
میکروسکوپ کاهش انتشار تحریک شده Stefan Hell (STED) با کلاس اول مرتبط است و گفته می شود یک روش فوق العاده تفکیک پذیری قطعی است. در مقایسه ، میکروسکوپ محلی سازی عکس فعال اریک بتزیگ (PALM) یک روش تصادفی است.
SMLM چگونه کار می کند؟
اصل اساسی همه پیاده سازی های SMLM فعال سازی تصادفی تصویری و محلی سازی متعاقب آن از انتشار دهنده های فلورسانس جداگانه با شناسایی انتشار فوتون آنها در یک موقعیت و زمان خاص در عدم وجود انتشار از انتشار دهنده های همسایه است.
مرکز توزیع فوتون محدود به پراش ، تعیین محل انتشار را امکان پذیر می کند و بسیار بیشتر از توزیع فوتون تعریف شده است. بنابراین ، در حالی که یک تصویر عریض متعارف ترکیبی از توزیع فوتون از تعداد زیادی از ساطع کننده ها است ، یک تصویر SMLM فوق العاده تفکیک شده نقشه ای از مکان های جداگانه آنها است که می تواند با وضوح جانبی تا 5 نانومتر تولید کند.