پزشکی پلاسما

در پزشکی پلاسما ، درمان مناطق کوچک باعث توسعه هندسه های خاص میکروپلاسما شده است (Foest et al. 2006). پلاسمای غیر حرارتی در غیرفعال سازی میکروبی و ویروسی ، درمان بیماری های مختلف پوستی ، ترمیم زخم ، انعقاد خون ، سفید شدن دندان ها و ضد تومور درمانی بدون تأثیر قابل توجه بر سلول های طبیعی استفاده شده است (Bekeschus et al. 2018؛ Nam et al. 2018 ؛ Saadati و همکاران 2018 ؛ Xu و همکاران 2018c). سلولهای سرطانی از نظر متابولیسم و سیگنالینگ در هنگام استرس اکسیداتیو با سلولهای طبیعی متفاوت هستند.   آنها سطح ROS پایه بالاتری دارند و بیان بیشتری از آنزیم های مهارکننده دارند. بنابراین افزایش بیشتر RNOS در معرض پلاسما برای آنها بیش از سلولهای طبیعی که قادر به دفاع از خود در برابر ROS برون زا هستند و سطح ROS را زیر آستانه مرتبط با مرگ سلولی حفظ می کنند ، مضر است (Graves 2014).