فعل و انفعالات لیزر و بافت

اینها ممکن است به طول موج وابسته یا مستقل باشند.

مکانیسم های وابسته به طول موج

فعل و انفعالات فوتوترمال

انرژی نور لیزر به گرما تبدیل می شود ، که با انعقاد ، بخار شدن یا برش بافت از بین می رود. پس از اتمام حرارت ، گرما به بافتهای همسایه منتقل می شود. برای حداقل آسیب حرارتی ناخواسته ، نباید مدت زمان پالس لیزر از آرامش حرارتی (خنک کننده) بیشتر شود.

اثرات شیمیایی

اینها در اثر تحریک لیزر پیوندهای الکترونیکی ایجاد می شوند که پاره می شوند و باعث تکه تکه شدن مولکول (تجزیه نوری) می شوند ، اما بدون اثرات قابل توجه گرم شدن بافت.

فوتودینامیک درمانی (PDT)

این با استفاده از حساسیت به نور ، انرژی نور را می پذیرد و فعال می شود و به دنبال آن مولکول های دیگر را که اغلب سمی هستند و باعث آسیب اکسیداتیو و مرگ سلول می شوند ، انرژی می دهند. بعضی اوقات PDT با فعال سازی مولکول های موجود در بافت تابش شده ، متابولیسم را تغییر می دهد.

تحریک زیستی

این پدیده فتوشیمیایی با نام های زیادی مانند درمان با سطح لیزر پایین (LLLT) و درمان با شدت کم و توان کم انجام می شود. از نور قرمز مادون قرمز در یک پرتو تک رنگ برای تحریک رشد و بازسازی بافتهای نرم و همچنین تسکین درد استفاده می کند.

Photoablation درمانی

این ترکیب به نام تجزیه نوری آبلی (ablates) است ، به شکستن پیوندهای مولکولی برای تولید فرسایش دقیق و کنترل شده بافت بدون گرم شدن اشاره دارد.

مکانیسم های مستقل از طول موج

هنگامی که چگالی قدرت با پالس های بسیار کوتاه از حد معینی عبور می کند ، به دلیل یونیزاسیون چند فوتونی اتم ها و مولکول ها در هر دو رنگدانه و سایر بافت ها ، دچار شکست نوری می شود. این امر باعث تشکیل پلاسما و ایجاد یک موج شوک می شود که اغلب منجر به ایجاد حفره و پرت شدن در داخل بافت های نرم می شود. در صورت محدود بودن به پالس های پیکو یا فمتوسکند ، می توان از تشکیل پلاسمای کنترل شده برای جراحی تمیز و دقیق و بدون آسیب ترمومکانیکی استفاده کرد.