حسگرهای زیستی و نشانگرهای زیستی

حسگرهای زیستی و نشانگرهای زیستی

حسگرهای زیستی معمولاً امکان تشخیص از طریق بدن آزمایش بیماریها و اختلالات را فراهم می کنند و از این طریق نیاز به اقدامات تهاجمی یا اسکن را از بین می برند. به عنوان نمونه ای از این ، تجزیه و تحلیل پلاک آمیلوئید بتا در مغز انسان ، به عنوان پیش درآمد سندرم آلزایمر است. فن آوری های رو به رشد مانند اسکن چشم ، و همچنین سنسورهای نانوسکوپی تزریقی میزان تجمع پلاک را کشف می کنند. این یک مثال برجسته است ، اما حسگرهای زیستی برای بسیاری از بیماری های مختلف از جمله سرطان ، HPV و حتی برخی بیماری های قلبی در مراحل تحقیق هستند. آنها همراه با فن آوری های فوتونیک و اپتیک توانایی بالایی در پرداختن به تأثیرگذارترین بیماری ها در زندگی انسان دارند.

لیزرهای تنظیم شده دقیق ، فلورسانس ذرات را در بدن کشف می کنند. در حالی که نور و نانوذرات می توانند وجود نشانگرهای زیستی یا صدمات را پیدا کنند ، اما درمان های اخیر اغلب با نور فعال می شوند! محققان واسطه های دارویی به اندازه نانو را در واکنش به برخی از مواد شیمیایی فلورسنت موجود در بدن مستقر می کنند. بسیاری از دستگاه ها برای ورود به بدن و پاسخ به این مواد شیمیایی فلورسنت ساخته شده اند تا وجود تومورها و سایر بدخیمی ها را نشان دهند. محققان همین اصول را در واکنش برای تحویل دارو اعمال می کنند. سیگنال های فلورسنت می توانند آزادسازی ماده شیمیایی را به محض رسیدن به منطقه هدف یا مشکل ، فعال کنند. تحقیقات سرطان به شدت متکی به روشهای تحویل دارو و درمان فوتونیک مبتنی بر نور است.

پیشرفت دیگر در اینجا حذف بیوپسی است. این یک روش معمول است که ماهیت تومور را مشخص می کند ، بدخیم باشد یا نباشد. روشهای مختلف سعی در استفاده از روشهای تصویربرداری نوری برای تشخیص این مسئله بدون نمونه استاندارد بافت و آزمایشگاه دارند. فن آوری های نوری ماهیت یک مولکول را به صورت لحظه ای ثبت می کنند. محققان با استقرار این فرایند در بدن ، به طور فعال به دنبال راه هایی برای انجام بیوپسی in-vivo هستند.