تکنیک پزشکی هسته ای (NMT)

تکنیک پزشکی هسته ای (NMT) یک فرآیند تشخیص است که به دستیابی به نتایج تشخیصی در سطح مولکولی یک بیماری کمک می کند. این روش با استفاده از آلی / بیومولک آلیاژ شده با رادیو ایزوتوپ خاص به بیمار و جمع آوری سیگنال های گاما از طریق دوربین عیار برای تشخیص اندام / بافت های آلوده انجام می شود. در مقابل روشهای پیشرفته ابزاری مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ، NMT محدوده وسیعی از تشخیص را ارائه می دهد. به عنوان مثال ، NMT از سطح مولکولی شروع به کار می کند در صورتی که هیچ تغییر مورفولوژیکی ظاهر نشود. با این وجود MRI و CT این کار را در ظاهر تغییرات مورفولوژیکی در بافت های بیمار انجام می دهند.

NMT با استفاده از مولکولهای دارای برچسب رادیویی (که معمولاً به عنوان داروهای رادیودارویی شناخته می شود) به بیماران و دستیابی به اشعه جمع آوری شده از طریق دوربین سوسوزن کار می کند. دو ماده اصلی رادیوداروها وجود دارد: مولکول آلی / بیومتریک و رادیوایزوتوپ. اولی به سلولها / بافتهای بیمار نزدیک می شود و در آنجا در سلولهای بیمار تجمع می یابد و قسمت دوم با تشعشع ، موقعیت منطقه بیمار را نشان می دهد.

تشخیص از طریق NMT به معنای تصویر اندام های داخلی بدن مانند قلب ، کلیه ، ریه ها ، پستان ، مغز ، استخوان ها ، بافت ها یا کل بدن با استفاده از داروهای رادیو دارویی ساطع کننده γ است. به عنوان مثال ، مولکول های دارای برچسب indium-111 (111In) و technetium-99m (99mTc). این رادیونوکلیدها با ترکیبات مختلفی از جمله داروها ، گونه های ارگانیک ، پپتیدها ، پروتئین ها و آنتی بادی ها برچسب گذاری شده و سپس به بدن بیمار تزریق می شوند. داروهای رادیویی تزریق شده به صورت داخل وریدی در قسمت خاصی از بدن یا اندامی که برای آن تهیه شده جمع می شود و اسکن توسط دوربین توموگرافی رایانه ای با انتشار فوتون (SPECT) به دست می آید . اسکن تولید شده توسط دوربین SPECT اطلاعات بسیار مثبتی در مورد بیماری و تومور به دست می دهد ، که تصمیم گیری در مورد راهکارهای درمانی را برای پزشکان آسان می کند.

تعداد زیادی از ترکیبات با رادیوتراکرهای ساطع کننده γ برای تصویربرداری از انواع مختلف سرطان و عفونت برچسب گذاری شده اند.