تصویربرداری پزشکی

تصویربرداری پزشکی تکنیک و فرایند تصویربرداری از فضای داخلی بدن برای تجزیه و تحلیل بالینی و مداخله پزشکی و همچنین نمایش بصری عملکرد برخی از اندامها یا بافتها (فیزیولوژی) است. تصویربرداری پزشکی به دنبال کشف ساختارهای داخلی پنهان شده توسط پوست و استخوان ها و همچنین تشخیص و درمان بیماری است. تصویربرداری پزشکی همچنین یک پایگاه داده از آناتومی و فیزیولوژی طبیعی ایجاد می کند تا شناسایی ناهنجاری ها را ممکن کند. اگرچه تصویربرداری از اندامها و بافتهای برداشته شده به دلایل پزشکی قابل انجام است ، اما معمولاً چنین روشهایی به جای تصویربرداری پزشکی ، بخشی از آسیب شناسی در نظر گرفته می شوند.

به عنوان یک رشته و به مفهوم وسیع آن ، بخشی از تصویربرداری بیولوژیکی است و شامل رادیولوژی است که از فناوری های تصویربرداری رادیوگرافی اشعه ایکس ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی ، سونوگرافی ، آندوسکوپی ، الاستوگرافی ، تصویربرداری لمسی ، ترموگرافی ، عکسبرداری پزشکی ، پزشکی هسته ای استفاده می کند. تکنیک های تصویربرداری عملکردی به عنوان توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) و توموگرافی رایانه ای انتشار تک فوتون (SPECT) - 

تکنیک های اندازه گیری و ضبط که در درجه اول برای تولید تصاویر طراحی نشده اند ، مانند الکتروانسفالوگرافی (EEG) ، مگنتوآنسفالوگرافی (MEG) ، الکتروکاردیوگرافی (ECG) و سایر موارد ، فناوری های دیگری را نشان می دهند که داده های حساس به نمایش را به عنوان نمودار پارامتر در مقابل زمان یا نقشه هایی که حاوی داده هایی در مورد مکان های اندازه گیری هستند. در یک مقایسه محدود ، این فناوری ها را می توان اشکال تصویربرداری پزشکی در یک رشته دیگر دانست.

تا سال 2010 ، 5 میلیارد تصویربرداری پزشکی در سراسر جهان انجام شده است.  قرار گرفتن در معرض تشعشعات ناشی از تصویربرداری پزشکی در سال 2006 حدود 50٪ از کل تابش اشعه یونیزان در ایالات متحده را تشکیل داده است. تجهیزات تصویربرداری پزشکی با استفاده از فناوری صنعت نیمه هادی ، از جمله تراشه های مدار مجتمع CMOS ، دستگاه های نیمه هادی قدرت ، سنسورهایی مانند سنسورهای تصویر (به ویژه سنسورهای CMOS) و حسگرهای زیستی و پردازنده هایی مانند میکروکنترلرها ، ریزپردازنده ها ، پردازنده های سیگنال دیجیتال ، پردازنده های رسانه ای و دستگاه های روی تراشه. از سال 2015 ، محموله های سالانه تراشه های تصویربرداری پزشکی به 46 میلیون واحد و 1.1 میلیارد دلار می رسد. 

تصور می شود که تصویربرداری پزشکی مجموعه ای از تکنیک ها را ایجاد می کند که به طور غیر تهاجمی تصاویری از جنبه داخلی بدن تولید می کنند. به این معنا محدود ، تصویربرداری پزشکی را می توان به عنوان حل مشکلات معکوس ریاضی دانست. این بدان معنی است که علت (ویژگی های بافت زنده) از اثر (سیگنال مشاهده شده) استنباط می شود. در مورد سونوگرافی پزشکی ، پروب متشکل از امواج فشار اولتراسونیک و پژواک هایی است که برای نشان دادن ساختار داخلی به داخل بافت می روند. در مورد رادیوگرافی فرافکنی ، پروب از اشعه ایکس استفاده می کند ، که با سرعت های مختلف توسط انواع مختلف بافت مانند استخوان ، عضله و چربی جذب می شود.

اصطلاح "غیرتهاجمی" برای نشان دادن روشی استفاده می شود که در آن هیچ وسیله ای به بدن بیمار وارد نمی شود ، که در بیشتر روشهای تصویربرداری مورد استفاده قرار می گیرد.