کاتتریزاسیون کرونر

کاتتریزاسیون کرونر یک روش کم تهاجمی برای دسترسی به گردش خون کرونر و اتاق های پر از خون قلب با استفاده از کاتتر است. این دارو برای اهداف تشخیصی و مداخله ای (درمانی) انجام می شود.

کاتتریزاسیون کرونر یکی از چندین آزمایش و روش تشخیصی قلب و عروق است. به طور خاص ، از طریق تزریق ماده رادیو کنتراست مایع و روشنایی با اشعه X ، آنژیوکاردیوگرافی اجازه می دهد انسداد ، تنگی ، تنگی مجدد ، ترومبوز یا بزرگ شدن آنوریسم لومن شریان کرونر را تشخیص دهید. اندازه محفظه قلب؛ عملکرد انقباض عضله قلب؛ و برخی جنبه های عملکرد دریچه قلب.   فشار خون مهم داخلی قلب و ریه ، که از خارج بدن قابل اندازه گیری نیست ، می تواند به طور دقیق در طول آزمایش اندازه گیری شود. مشکلات مربوطه که آزمایش معمولاً با آن روبرو است در نتیجه آترواسکلروز پیشرفته - فعالیت آتروما در دیواره عروق کرونر رخ می دهد. به ندرت ، مشکلات دریچه ای ، عضله قلب یا آریتمی تمرکز اصلی آزمایش هستند.

تنگی مجرای شرایین کرونر باعث کاهش ذخیره جریان خون اکسیژن دار به قلب می شود و معمولاً آنژین متناوب تولید می کند. انسداد لومینال بسیار پیشرفته معمولاً یک حمله قلبی ایجاد می کند. با این حال ، از اواخر دهه 1980 ، به طور فزاینده ای شناخته شده است که کاتتریزاسیون کرونر اجازه نمی دهد حضور یا عدم وجود آترواسکلروز کرونر ، فقط تغییرات قابل توجهی در مجرا باشد که در نتیجه عوارض مرحله انتهایی فرآیند تصلب شرایین رخ داده است. برای درک بهتر این موضوع به IVUS و آتروما مراجعه کنید.