دستگاه های مورد استفاده در قلب و عروق

دستگاه های مورد استفاده در قلب و عروق

یک استتوسکوپ

Stethoscope - دستگاه صوتی برای شنیدن صداهای داخلی از جمله صدای قلب. استتوسکوپ ، صرف نظر از تخصص ، نماد پزشکی فوق العاده است. استتوسکوپ های مدرن می توانند دیافراگم و زنگ داشته باشند و اندازه آن برای بزرگسالان یا کودکان است. در قلب و عروق ، در درجه اول برای گوش دادن به صدای قلب استفاده می شود همچنین می تواند برای گوش دادن به مثانه (کاروتید و کلیه برای تنگی شریان کلیوی) ، صداهای روده و صدای ریه استفاده شود. استتوسکوپ های الکترونیکی می توانند صداها را تقویت و ضبط کنند.  

کولیس EKG - نوعی کولیس تقسیم کننده است که می تواند برای اندازه گیری فواصل و مقایسه فواصل در EKG مورد استفاده قرار گیرد. از خط کش های مخصوص می توان برای اندازه گیری فواصل نیز استفاده کرد.

دستگاه هایی که برای حفظ ریتم الکتریکی طبیعی استفاده می شوند:

ضربان ساز - یک دستگاه الکتریکی کاشته شده است که جایگزین ضربان ساز طبیعی قلب می شود.

دفیبریلاتور - دستگاه های الکتریکی برای تغییر ریتم قلب با انرژی الکتریکی. همانطور که از نام آن پیداست ، از یک دفیبریلاتور برای جلوگیری از لخته شدن قلب استفاده می شود. در صورت وجود برخی شرایط می تواند برای فیبریلاسیون دهلیزی قلبی مورد استفاده قرار گیرد ، اما عمدتا برای فیبریلاسیون بطنی کاردیوورت استفاده می شود که تهدید کننده زندگی است. بر خلاف استفاده رسانه های مشهور ، از دفیبریلاتور نمی توان و نباید برای آسیستول (خط صاف) استفاده شود زیرا ثابت شده است که در بازگرداندن ریتم بی اثر است. اگر فردی در ریتمی است که توسط دفیبریلاتور قابل تبدیل نیست ، باید احیای قلبی ریوی (CPR) یا مراقبت های پیشرفته تری را شروع کرد.

دفیبریلاتور خارجی خودکار (AED) - دفیبریلاتور خارجی که معمولاً در خارج از تنظیمات مراقبت های بهداشتی یافت می شود و اغلب برای استفاده هر فرد از طریق دستورالعمل های شفاهی طراحی شده است. AED محبوبیت و پراکندگی را افزایش داده است به طوری که افراد مبتلا به ایست قلبی در ملاقات عمومی می توانند قبل از رسیدن کمک ، به یک ریتم ایمن تر عمل کنند.

کاشت قلب و دفیبریلاتور (ICD): دستگاه کاشته شده برای جلوگیری از شرایط تهدید کننده زندگی (به عنوان مثال ، تاکی کاردیای بطنی ، فیبریلاسیون بطنی) در افراد مستعد به این ریتم ها.

دستگاه هایی که برای حفظ فشار خون استفاده می شوند:

قلب مصنوعی - پمپ داخلی که کاملاً عمل پمپاژ قلب را جایگزین می کند.

بای پس قلبی ریوی (CPB) / دستگاه قلب و ریه: پمپ خارجی برای عملکرد قلب و ریه ها. معمولاً در جراحی قلب و عروق هنگامی که قلب برای چنین جراحی هایی مانند تعویض دریچه باز یا CABG در قسمت خلفی قلب تحت عمل جراحی قرار می گیرد ، استفاده می شود. دستگاه بای پس وظیفه اکسیژن رسانی خون ، از بین بردن دی اکسید کربن ، گرم کردن خون (گرما از خارج از بدن از دست دادن) برای حفظ دمای هسته بدن یا خنک کردن خون برای هیپوترمی کنترل شده و تأمین بیهوشی های فرار (به عنوان مثال ، ایزوفلوران) در صورت در حین بای پس ریه ها تهویه نمی شوند (حرکت می تواند هنگام انجام عمل جراحی مشکل ساز شود). از یک محلول کاردیوپلژیک برای جلوگیری از ضربان قلب استفاده می شود و همراه با هیپوترمی تقاضای اکسیژن قلب را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد (> 97)) به طوری که جراحی بدون ایجاد آسیب امکان پذیر است.

بالون پمپ داخل آئورت (IABP): بالونی که برای تکمیل برون ده قلب از قلب در آئورت قفسه سینه قرار داده می شود. ضربان قلب آن به گونه ای است که در حین دیاستول باد می کند و در هنگام سیستول شل می شود. تورم در هنگام سیستول پس از بارگذاری کاهش می یابد (اثر خلا) ، در نتیجه تقاضای اکسیژن قلب کاهش می یابد و در طول دیاستول باد می شود تا فشار دیاستولیک افزایش یابد که باعث افزایش پرفیوژن عروق کرونر درون قلب می شود (قلب خود را در حین دیاستول ، نه سیستول پرفیوژن می کند).

دستگاه کمکی بطنی (VAD) - پمپ داخلی برای تکمیل یا جایگزینی عملکرد پمپاژ یک بطن. بسته به اینکه به بطن راست یا چپ متصل باشد می توان به RVAD یا LVAD مراجعه کرد.