چشم اندازها در ایمونولوژی بهبود زخم

پلاسمای سرد ، گازهایی است که تا حدی یونیزه می شوند و در دمای پایین حاوی اجزای فعال بیولوژیکی هستند - اکثراً گونه های اکسیژن فعال (ROS) هستند ، که همچنین در فرآیندهای طبیعی مانند دفاع ایمنی نقش اساسی دارند. بعلاوه ، این ROS های تولید شده در پلاسما با سایر اجزای پلاسما مانند اشعه ماورا بنفش ، گرمای ملایم و میدان های الکتریکی عمل می کنند. پلاسمای سرد بر تعادل ردوکس سلولی تأثیر می گذارد و می تواند بسته به ترکیب و زمان درمان تنظیم شود تا سلول ها تحریک یا آسیب ببینند.   با این حال ، حساسیت سلولهای تحت درمان بسیار متفاوت از یکدیگر است - که به ظرفیت های مختلف آنتی اکسیدانی انواع مختلف سلول و همچنین توانایی آنها برای بازسازی بستگی دارد. پلاسمای سرد برای از بین بردن باکتری ها — پاتوژن های چند مقاومت و همچنین سویه های غیر مقاوم مفید است. نشان داده شده است که یک درمان متعادل با پلاسما در سلولهای انسانی نیز می تواند منجر به تحریک آنها شود. بنابراین ، یک ترکیب پلاسما به خوبی تنظیم شده می تواند با ایجاد شرایط ضد باکتری و همچنین تأثیر مثبت بر میکروسیرکولاسیون بافت های تحت درمان با پلاسما ، باعث بهبود محیط پیرامونی شود. علاوه بر این ، درمان با پلاسمای سرد باعث افزایش اشباع اکسیژن و بهبود تأمین تغذیه می شود. بنابراین ، پلاسمای سرد برای کمک به بهبودی زخم با تسریع تکثیر سلولی و تحریک فرآیندهای ایمنی مفید است. در این فصل به موازات پاسخ سیستم ایمنی بدن و تأثیر پلاسمای فشار اتمسفر بر سلولها و بافت ها پرداخته می شود.