لیزر در انفارکتوس حاد قلب

مداخله عروق کرونر پوستی، روشی دسکتریک ترجیحی معاصر برای بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد قلب است. یک جزء یکپارچه از ابزارهای Revascascularization، لیزر دوستانه کاربر دارای مزایای منحصر به فرد است که باعث افزایش اثربخشی PCI در این سناریوی بالینی بحرانی می شود. تحقیقات پایه نشان می دهد که تعامل بین انتشار لیزر و بافت های زیستی منحصر به فرد دو مولفه پاتوفیزیولوژیک بحرانی AMI: پلاک آترواسکلروز شکسته و ترومبوز همراه آن است.   دقت مشخصی از انرژی لیزر اجازه می دهد تبدیل پلاک تابش شده به ذرات میکروسکوپیک، در حالی که موج شوک آکوستیک آن به صورت مکانیکی سیستم فیبر فیبرین داخل ترومبوز را از بین می برد. در نتیجه، انحلال لخته شدن کافی به دست می آید. لیزر بیشتر درمان AMI را از طریق یک اثر مهاری قابل توجهی بر روی سینتیک تجمع پلاکت های پراکنده به پلاک بهبود می بخشد. مطالعات بالینی لیزر های مختلف طول موج در تنظیم AMI بارها و بارها نشان دهنده بازسازی پذیری لیزر لیزر و بازسازی کافی از جریان آنتیگراد بهینه در رگ های مرتبط infarct است. از لحاظ فنی، عمق نفوذ کم عمق لیزر اسهالر (35-50 میکرومتر) نشان می دهد که باید با تأکید بر پیشرفت آهسته کاتتر اشباع (0.2-0.5 میلی متر بر ثانیه)، امکان رسوب انرژی مناسب و جذب بهینه را بر روی پلاک هدفمند انجام دهد و ترومبوز فعال سازی لیزر با تزریق شور همراه با مخزن به داخل رگ انجام می شود و باید پس از حذف کامل رنگ از رگ های درمان شده آغاز شود. این اجتناب از تقویت غیرقانونی از امواج شوک آکوستیک تولید شده از لیزر از رنگ کنتراست جلوگیری می کند. به طور استراتژیک، دقت تبخیر پلاک ناشی از لیزر و انحلال ترومبوز موثر، قرار دادن دستگاه های حفاظت دفاعی غیر ضروری است. در مجموع، استفاده از واکسیناسیون پوستی با لیزر در AMI با میزان موفقیت بسیار بالا، به ویژه در پلاک های پیچیده و بار ترومبوس سنگین همراه است و با میزان عوارض قابل ملاحظه ای کم است.