مقدمه ای بر سیستم عصبی

مقدمه ای بر سیستم عصبی

سیستم عصبی مهمترین سیستم کنترل کننده ، تنظیم کننده و ارتباط دهنده در بدن است. این مرکز کلیه فعالیتهای ذهنی شامل فکر ، یادگیری و حافظه است. همراه با سیستم غدد درون ریز ، سیستم عصبی وظیفه تنظیم و حفظ هموستاز را بر عهده دارد. از طریق گیرنده های خود ، سیستم عصبی ما را در تماس با محیط اطراف ، چه خارجی و چه داخلی نگه می دارد.

مانند سایر سیستمهای بدن ، سیستم عصبی از اندامها تشکیل شده است ، عمدتا مغز ، نخاع ، اعصاب و گانگلیونها. این ، به نوبه خود ، از بافتهای مختلفی شامل عصب ، خون و بافت همبند تشکیل شده است. اینها با هم فعالیتهای پیچیده سیستم عصبی را انجام می دهند.

فعالیتهای مختلف سیستم عصبی را می توان به عنوان سه عملکرد کلی با هم تداخل داد:

حسی

یکپارچه

موتور

میلیون ها گیرنده حسی تغییراتی به نام محرک را تشخیص می دهند که در داخل و خارج بدن رخ می دهد. آنها مواردی مانند دما ، نور و صدا را از محیط خارجی کنترل می کنند. در داخل بدن ، محیط داخلی ، گیرنده ها تغییرات فشار ، pH ، غلظت دی اکسید کربن و سطح الکترولیت های مختلف را تشخیص می دهند. به تمام این اطلاعات جمع شده ورودی حسی گفته می شود.

ورودی حسی به سیگنالهای الکتریکی موسوم به تکانه های عصبی تبدیل می شود که به مغز منتقل می شوند. در آنجا سیگنالها برای ایجاد احساسات ، تولید افکار یا افزودن به حافظه گرد هم می آیند. تصمیمات هر لحظه براساس ورودی حسی گرفته می شوند. این ادغام است.

بر اساس ورودی حسی و ادغام ، سیستم عصبی با ارسال سیگنال به عضلات ، باعث انقباض یا غدد ، باعث تولید ترشحات می شود. عضلات و غدد را تأثیرگذار می نامند زیرا در پاسخ به جهت سیستم عصبی تأثیر می گذارند. این خروجی موتور یا عملکرد موتور است.