پلاسما Quark-Gluon یا QGP یک مونتاژ موضعی موضعی کوارک ها و گلوئون ها در تعادل حرارتی (سینتیک موضعی) و (نزدیک به) تعادل شیمیایی (فراوانی) است. کلمه سیگنال های پلاسما که هزینه های رنگ آزاد مجاز است. در یک خلاصه سال 1987، لئون ون هوو، همبستگی سه اصطلاح را نشان داد: پلاسما کوارک گلوک، ماده کوارک و وضعیت جدیدی از ماده. از آنجایی که درجه حرارت بالاتر از درجه حرارت Hagedorn است، و در نتیجه بالاتر از مقیاس نور U، جرم D-Quark - فشار نشان دهنده فرمت نسبیتی استفان بولتزمن است که توسط قدرت چهارم درجه حرارت و بسیاری از اجزای کوارک آزاد و گوانگ آزاد است. ما می توانیم بگوییم که QGP به عنوان مرحله جدیدی از ماده قوی تعاملی ظاهر می شود که خواص فیزیکی آن را از لحاظ پویایی تقریبا آزاد از گلوئون های عمدتا و کوارک ها نشان می دهد. هر دو کوارک و گلوئون، باید در شرایط نزدیک به تعادل شیمیایی (عملکرد) تعادل با شارژ رنگ آنها برای حالت جدیدی از ماده به عنوان QGP مراجعه شود.
پلاسما کوارک گلوون قبل از ایجاد ماده، کل جهان را پر کرد. نظریه های پیش بینی وجود پلاسمای کوارک-گلوون در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 توسعه یافت. بحث در مورد آزمایش های یونی سنگین به دنبال آن بود و اولین پیشنهادات آزمایشی در CERN و BNL در سال های بعد. پلاسما کوارک - گلوون برای اولین بار در آزمایشگاه CERN در سال 2000 شناسایی شد