نوسانات پلاسما ، همچنین به عنوان امواج لانگمویر (بعد از ایروینگ لانگمیر) شناخته می شوند ، نوسانات سریع چگالی الکترون در محیط های رسانا مانند پلاسما یا فلزات در منطقه ماوراlet بنفش هستند. نوسانات را می توان به عنوان ناپایداری در عملکرد دی الکتریک گاز آزاد الکترون توصیف کرد. فرکانس فقط به طول موج نوسان ضعیف بستگی دارد. نیمه ذره حاصل از کوانتاسیون این نوسانات ، پلاسمون است.
امواج لانگمویر توسط فیزیکدانان آمریکایی ایروینگ لانگمویر و لوی تونکس در دهه 1920 کشف شد. از نظر شکل موازی با امواج بی ثباتی شلوار جین هستند که ناشی از بی ثباتی های گرانشی در یک محیط ثابت است.