لکوسیت ها (WBC)

لکوسیت ها (WBC)

لکوسیت ها جز سلولی خون هستند که به عنوان گلبول های سفید خون (WBC) نیز شناخته می شوند. WBC ها هسته دارند و فاقد هموگلوبین هستند. WBC ها 1٪ از کل حجم خون را در بزرگسالان سالم تشکیل می دهند. آنها بخشی مهم از سیستم ایمنی بدن در نظر گرفته می شوند. لوسوسیت ها در فرایندی به نام خونساز در مغز استخوان تولید می شوند و تعداد WBCs طبیعی بین 4000 تا 10000 سلول / MCL18 متغیر است.

انواع و عملکردهای لکوسیت ها

انواع مختلفی از WBC ها مانند نوتروفیل ها ، ائوزینوفیل ها ، بازوفیل ها ، لنفوسیت ها (B و T) و مونوسیت ها وجود دارد [12].

نوتروفیل ها

نوتروفیل ها WBC هستند که از مغز استخوان آزاد می شوند. آنها 50٪ از کل تعداد WBC را نشان می دهند. روزانه حدود 100 میلیارد سلول خنثی تولید می شود و آنها اولین سلول های سیستم ایمنی بدن محسوب می شوند. آنها مهمترین سلولهای ایمنی مقابله با عوامل بیماریزا هستند که به مکانهای عفونت مهاجرت می کنند و سپس باکتریها و ویروس ها را شناسایی و از بین می برند. نوتروفیل ها همچنین سیگنال هایی را برای هشدار سایر سلول های سیستم ایمنی بدن ارسال می کنند.

مونوسیت ها

مونوسیت ها 5 تا 12 درصد از کل تعداد WBC ها را نشان می دهند. آنها "کامیون های زباله" سیستم ایمنی بدن قلمداد می شوند و عملکرد مهمی در پاکسازی سلول های مرده و بازسازی بافت دارند. 

ائوزینوفیل ها

ائوزینوفیل ها کمتر از 5 درصد از کل WBC ها را نشان می دهند. آنها به مقدار زیاد در سیستم هضم یافت می شوند. ائوزینوفیل ها در مقابله با باکتریها و انگلهای مهاجم مانند کرم ها نقش مهمی دارند. 

بازوفیل ها

بازوفیل ها 1٪ از کل تعداد WBC ها را نشان می دهند. این سلول ها در آسم نقش دارند. آنها ترشح هیستامین را تحریک می کنند و منجر به التهاب و انقباض برونش در آسم می شوند. 

لنفوسیت ها

اگر بدن دوباره در معرض همان عفونت قرار گیرد ، لنفوسیت ها آنتی بادی تولید می کنند که به بدن ایمنی می دهند. این سلول از دو نوع سلول تشکیل شده است ، سلولهای T دارای عملکرد مهاجم و سلولهای B ، که برخلاف سایر WBC ها ، در مقابل ایمنی سلولی مسئول ایمنی هومورال یعنی ایمنی مرتبط با آنتی بادی در گردش هستند. این سلول ها نقش مهمی در تولید بسیاری از واکسن های فعلی دارند. 

پاتوفیزیولوژی لکوسیت ها

افزایش WBC ها می تواند شرایط مختلفی را نشان دهد. عفونت ، التهاب ، ضربه ، بارداری ، آسم ، آلرژی ، سرطان هایی مانند سرطان خون و حتی ورزش های تهاجمی می تواند منجر به افزایش WBC شود.

از طرف دیگر ، تعداد کم WBCs می تواند نشانگر عفونت های شدید ، آسیب مغز استخوان ، بیماری های خود ایمنی (به عنوان مثال Lupus Erythematosus SLE سیستمیک) و ترشح طحال باشد.