حسگرهای زیستی نوری در تشخیص پزشکی

حسگرهای زیستی دستگاه هایی هستند که به طور فزاینده ای در زمینه پزشکی بسیار مهم می شوند. آنها در تشخیص پزشکی ، تحقیقات ، و همچنین در کشاورزی و فرآوری مواد غذایی کاربردهایی دارند. آنها به طور معمول از یک ماده بیولوژیکی ساخته شده اند که با یک آنالیز ارتباط برقرار می کنند. آنالیت ماده ای است که سنسور اندازه گیری می کند. یک سنسور نحوه تعامل آنالیزور با یک عنصر بیولوژیکی خاص را ثبت می کند.   برخی از نمونه های مواد بیولوژیکی اندازه گیری شده ، آنتی بادی ها ، آنزیم ها و اسیدهای نوکلئیک هستند. حسگرهای زیستی را می توان با توجه به روش انتقال آنها مانند نوری ، جرمی یا حرارتی طبقه بندی کرد. دو مولفه مهم حسگرهای زیستی مواد بیولوژیکی هستند که با آنالیت تعامل دارند و مبدل سیگنال حاصل از آن برهم کنش را بازیابی می کند. در این پست وبلاگ ، ما به حسگرهای نوری و توانایی آنها در تشخیص آسیب شناسی های پزشکی خواهیم پرداخت.

دکتر للاند کلارک یکی از پیشگامان فناوری های بیوسنسور است. وی یکی از اولین دستگاه هایی را اندازه گیری کرد که سطح گلوکز را در خون اندازه گیری می کند و باعث نجات جان بسیاری از بیماران دیابتی می شود. این دستگاه نمونه ای از سنسور زیستی الکتروشیمیایی است ، زیرا یک پاسخ الکتریکی را اندازه گیری می کند. دستگاه نظارت بر گلوکز نمونه متداول حسگر زیستی است و از زمان دکتر کلارک تکامل یافته است. این حسگر زیستی از آنزیمی خاص به نام گلوکز اکسیداز استفاده می کند. این آنزیم یک کاتالیزور برای اکسیداسیون گلوکز است ، در حالی که یک سنسور می تواند این پاسخ الکتریکی را اندازه گیری کند. نمودار زیر این روند را نشان می دهد. در حالی که این دستگاه خاص بیوسنسور نوری نبود ، اما آغاز حسگرهای زیستی بود و زمینه را برای حسگرهای نوری پیچیده هموار کرد.