آنژیوگرافی یا تصلب شرایین نوعی روش تصویربرداری پزشکی است که برای تجسم داخل یا لومن رگهای خونی و اندام های بدن و با علاقه خاص به عروق ، رگ ها و اتاق های قلب استفاده می شود. این کار به طور سنتی با تزریق ماده حاجب رادیو مات به داخل رگ خونی و تصویربرداری با استفاده از روش های مبتنی بر اشعه X مانند فلوروسکوپی انجام می شود.
این کلمه خود از واژه های یونانی ἀγγεῖον angeion «ظرف» و γράφειν graphein «نوشتن ، ضبط» می آید. به فیلم یا تصویر رگهای خونی آنژیوگرافی یا به طور معمول آنژیوگرام گفته می شود. اگرچه این کلمه می تواند هم تصلب شرایین و هم ونوگرام را توصیف کند ، اما در کاربردهای روزمره اصطلاحات آنژیوگرام و آرتریوگرام اغلب به طور مترادف استفاده می شوند ، در حالی که اصطلاح ونوگرام به طور دقیق تری استفاده می شود.
اصطلاح آنژیوگرافی به آنژیوگرافی رادیونوکلئید و تکنیک های جدیدتر تصویربرداری عروقی مانند آنژیوگرافی CO2 ، CT آنژیوگرافی و آنژیوگرافی MR اعمال شده است. اصطلاح آنژیوگرافی ایزوتوپ نیز مورد استفاده قرار گرفته است ، اگرچه این اصطلاح صحیح تر ، اسکن پرفیوژن ایزوتوپ است.