اسکن گسیل پوزیترون (PET) یک آزمایش تصویربرداری است که فعالیت متابولیکی (مصرف انرژی) بدن شما را نشان می دهد. با اسکن PET می توانید اطلاعاتی در مورد نحوه کار مغز به پزشک بدهید. ممکن است برای تشخیص سرطان ، تشنج یا آلزایمر استفاده شود.
اسکن PET چگونه کار می کند؟
PET یک آزمایش تصویربرداری هسته ای است که توموگرافی کامپیوتری (CT) و یک ردیاب رادیواکتیو را یکپارچه می کند. ردیاب همان چیزی است که به پزشکان اجازه می دهد ببینند که چگونه بافت های بدن شما مواد شیمیایی مختلفی را در زمان واقعی جذب و استفاده می کنند.
قبل از اسکن PET ، ردیاب به جریان خون شما تزریق می شود. پس از جذب ردیاب در بدن ، در اسکنر قرار می گیرید. ردیاب دارای برچسب رادیویی است ، یعنی اشعه گاما را منتشر می کند که توسط اسکنر PET شناسایی می شود. رایانه اطلاعات ساطع شده توسط ردیاب را جمع آوری کرده و در مقاطع CT نمایش می دهد.
رادیوایزوتوپ های مورد استفاده در PET برای برچسب گذاری ردیاب ها 11C ، 13N ، 150 و 18F است (کربن ، نیتروژن ، اکسیژن و 18F به عنوان جایگزین هیدروژن استفاده می شود). این اشکال رادیواکتیو از عناصر طبیعی از بدن شما عبور می کند و توسط اسکنر شناسایی می شود. داروهای مختلف و سایر مواد شیمیایی را می توان با این ایزوتوپ ها برچسب گذاری کرد.
نوع ردیاب استفاده شده به آنچه پزشک می خواهد اندازه گیری کند بستگی دارد. به عنوان مثال ، اگر پزشک شما به تومور نگاه می کند ، ممکن است از گلوکز دارای برچسب رادیویی (FDG) استفاده کند و نحوه متابولیزه شدن آن توسط تومور را مشاهده کند.
اسکن PET چه چیزی را نشان می دهد؟
PET می تواند جریان خون ، حجم خون ، مصرف اکسیژن ، pH بافت (اسیدیته) ، متابولیسم گلوکز (قند) و فعالیت دارو را اندازه گیری کند. PET در تشخیص فعالیت سرطان بسیار مفید است. از آنجا که سلولهای بدخیم با سرعت بالایی رشد می کنند ، بیشتر از سلولهای طبیعی متابولیزه می شوند. این می تواند نگاهی اجمالی به پزشک در مورد میزان پرخاشگری تومور یا کند شدن رشد آن در اثر درمان داشته باشد.
یکی دیگر از موارد معمول استفاده از PET برای ارزیابی پیش جراحی تشنج های کنترل نشده پزشکی است (شکل 1). با تشخیص تغییرات متابولیکی در مغز ، جراح می تواند ناحیه غیر عملکردی مغز را که باعث تشنج است ، مشخص کند.