OCT حوزه زمانی و دامنه طیفی

OCT حوزه زمانی و دامنه طیفی

هدف OCT بدست آوردن تصاویر سه بعدی از بافت های بیولوژیکی است. مقطع محوری در OCT از طریق دروازه انسجام حاصل می شود ، یعنی وقتی نمونه و پرتوهای مرجع تداخل سنج می توانند به طور منسجم تداخل داشته باشند. بنابراین ، تفکیک محوری OCT به طول انسجام منبع مربوط می شود. اگر فرد باید اندازه گیری های سه بعدی را انجام دهد ، باید سیگنال ها را به عنوان تابعی از سه بعد مستقل اندازه گیری کند. در OCT حوزه زمانی ، سیگنال به عنوان تابعی از x ، y و t تشخیص داده می شود. در OCT دامنه طیفی ، سیگنال به عنوان تابعی از x ، y و λ تشخیص داده می شود. در حالت قبلی ، داده های t را می توان با استفاده از سرعت نور در محیط به z تبدیل کرد. در حالت دوم ، از تبدیل فوریه استفاده می شود. یک سیستم استاندارد OCT با دامنه فوریه را می توان با شماتیک کلی نشان داده شده در شکل 1 توصیف کرد. اگرچه مکانیسم های عملکرد سیستم های OCT (TD-OCT) و OCT حوزه Fourier (FD-OCT) به عنوان منابع پهن باند مختلف و متفاوت است از طرح های تشخیص و پردازش سیگنال استفاده می شود ، اصل اساسی یکسان است و می توان با کمک همان بلوک نمودار شماتیک توضیح داد (شکل 1 الف). نور منبع پهنای باند با استفاده از یک تقسیم کننده پرتو یا یک کوپلر فیبر نوری 50/50 به دو بازوی تداخل سنج مایکلسون تقسیم می شود. حادثه نوری روی بافت به دلیل وجود گسسته و همچنین پیوسته محلهای بازتاب در اعماق مختلف داخل بافت ، دچار پراکندگی جزئی می شود. در خروجی تداخل سنج ، نور پراکنده شده از بافت سپس با نور بازوی مرجع ترکیب شده و سیگنال تداخل ثبت شده در انتهای تشخیص برای استخراج اطلاعات ساختاری محوری بافت ، که می تواند به صورت اسکن A (شکل 1b-c). تصادف پرتو روی بافت به صورت جانبی اسکن می شود و یک سری اسکن A جمع آوری می شود و سپس برای به دست آوردن تصویر مقطع بافت مانند شکل 2 استفاده می شود.