تشخیص نوری

  

تصویر شماتیک ترکیب ترکیبی از فلورسانس ناشی از لیزر و طیف سنجی انتشار نوری پلاسما ناشی از لیزر

تشخیص نوری

با توجه به روند سریع و عمر کوتاه ، همه روشهای تشخیص نوری برای مطالعه پلاسمای ناشی از لیزر که برای پلاسماهای مداوم مانند پلاسمای جفت شده القایی (ICP) و فوکوس پلاسما (PF) استفاده می شود مفید نیستند. رایج ترین تکنیکی که برای تشخیص نوری پلاسما ناشی از لیزر استفاده می شود طیف سنجی انتشار است. بسته به ماهیت مطالعه ، تشعشعات ساطع شده از پلاسما توسط طیف سنج یا تک رنگ جمع آوری می شود. طیف سنج طیف وسیعی از طیف های الکترومغناطیسی را با استفاده از یک آشکارساز دستگاه (CCD) یا با CCD تقویت شده برای نتایج بهتر ثبت می کند ، در حالی که در تک رنگ ، طول موج خاص یا یک نوار با وضوح بالا با یک آشکارساز CCD از یک لوله تکثیر کننده نور (PMT) مورد مطالعه قرار می گیرد. )

طیف به عنوان ترکیبی از انتشار خطوط مشخصه و انتشارات پیوسته به دست می آید. این طیف ها اطلاعات زیادی در مورد شرایط و ترکیب پلاسما حمل می کنند. از ویژگی های مختلف طیف می توان برای به دست آوردن اطلاعات خاص در مورد پلاسما استفاده کرد. به عنوان مثال ، گسترش داپلر یک خط انتشار به سرعت ذرات ساطع کننده مربوط می شود ، شدت خط انتشار متناسب با مقدار گسیل کننده است ، گسترش خط استارک در مورد چگالی الکترون در پلاسما و نسبت بین شدت خط انتشار و پیوسته می تواند دمای پلاسما و غیره را برای ما فراهم کند.

یکی دیگر از تکنیک های نوری که برای مطالعه بسیار موضعی تشخیص پلاسما ناشی از لیزر استفاده می شود ، فلورسانس ناشی از لیزر است. یک لیزر قابل تنظیم با طول موج خاص ، که از طریق پلاسما عبور می کند تا عناصر خاصی را برای انتقال خاص تحریک کند. به نوبه خود ، پس از برانگیختگی ، اشعه هایی با فرکانس متفاوت به دست می آیند که به مطالعه گونه های مورد علاقه در پلاسما کمک می کند. با این حال ، چنین سیستمی به دلیل راه اندازی دشوار و تجهیزات گران قیمت از محبوبیت کمتری برخوردار است. یک سیستم ترکیبی برای تشخیص پلاسما از طریق طیف سنجی انتشار نوری و فلورسانس ناشی از لیزر به صورت شماتیک است