طیف سنجی پراکندگی نور قطبی (PLSS)

طیف سنجی پراکخلاصه

طیف سنجی پراکندگی نور پلاریزه (PLSS) یک تکنیک نوری امیدوار کننده است که برای تشخیص سرطان توسعه یافته است ، که نور پراکندگی منفرد را برای استنباط اطلاعات مورفولوژیکی سلولهای اپیتلیال استخراج می کند. با این حال ، PLSS سنتی از یک قطبنده قابل چرخش یا دو قطبی کننده متعامد برای تصفیه نور پراکنده استفاده می کند ، که ساخت آندوسکوپ PLSS را پیچیده و چالش برانگیز می کند. در اینجا ، ما یک PLSS عکس فوری با یک مسیر نوری واحد برای دریافت مستقیم نور پراکنده برای اولین بار پیشنهاد می کنیم. تنها نور پراکندگی با استفاده از قطبیت سنجی طیفی مدوله شده و با استفاده از روش تکراری اسلاید پیوسته رمزگشایی می شود. برای تأیید روش از هر دو محلول میکروسفر پلی استایرن و نمونه های سرطان معده ex vivo استفاده می شود. نتایج تجربی PLSS عکس فوری با نتایج PLSS سنتی مطابقت دارد. روش پیشنهادی پتانسیلی برای ایجاد سیستم های آندوسکوپ PLSS در آینده دارد.

کلمات کلیدی: پارامترهای استوکس؛ سرطان معده؛ طیف سنجی پراکندگی نور قطبی شده ؛ تنها نور پراکنده ؛ قطب سنجی تعدیل طیفیندگی نور قطبی شده با استفاده از پلاریمتری تعدیل طیفی برای تشخیص زودهنگام سرطان معده

مجله بیوفوتونیک

یک سیستم طیف سنجی پراکندگی نور قطبی (تصویر فوری PLSS) با یک مسیر نوری واحد برای تشخیص سرطان معده اولیه ایجاد شد. مکانیزم تصویر فوری PLSS از استفاده از یک قطبنده قابل چرخش یا دو قطبی کننده متعامد در ساختمان سیستم PLSS جلوگیری می کند. از نمونه های سرطان معده ex-vivo برای تأیید روش و سیستم پیشنهادی استفاده می شود. تکنیک تصویر فوری پیشنهادی امکان توسعه یک سیستم تصویربرداری آندوسکوپی PLSS زمان واقعی را در تشخیص زودهنگام سرطان فراهم می کند.

کاربرد تصویربرداری میکروسکوپی مادون قرمز وسط برای تشخیص و طبقه بندی لنفوم های انسان

تصویربرداری میکروسکوپی میانه مادون قرمز (MIR) از لنفومهای بیهوش و تهاجمی شامل نمونه های ثابت شده با فرمالین و پارافین از شش لنفوم فولیکولی و 12 لنفوم بزرگ B منتشر شده و همچنین غدد لنفاوی واکنشی برای بررسی مزایا و چالش های لنفوم انجام شد. تشخیص. تصاویر MIR با ویژگی های پاتولوژیک تعریف شده مانند بی حسی در مقابل تهاجمی در مقابل واکنشی ، مرکز جوانه در مقابل سلولهای منشاء فعال (COO) ، یا ضریب پایین در مقابل شاخص تکثیر بالا و سطح بیان PD-L1 مقایسه شد. ما نشان دادیم که تصویربرداری میکروسکوپی MIR می تواند بین غدد لنفاوی واکنشی ، نمونه های لنفوم غیر فعال و تهاجمی تمایز قائل شود. همچنین ، می توان از آن در فرعی شدن لنفوم ها استفاده کرد ، همانطور که با تمایز بین زیرگروه های COO ، سطح تکثیر و بیان PD-L1 نشان داده شده است. تصویربرداری میکروسکوپی MIR یک ابزار امیدوار کننده برای تشخیص و زیرنوع لنفوم است و برای بررسی کامل مزایا و معایب این روش برای تشخیص پاتولوژیک ، ارزیابی بیشتر مورد نیاز است.

مجله بیوفوتونیک

تصویربرداری میکروسکوپی مادون قرمز (MIR) یک ابزار قدرتمند برای توصیف بخشهای بافتی است که امکان بررسی توزیع فضایی مولکولهای مختلف را فراهم می آورد. در مطالعه حاضر ، روش های تصویربرداری میکروسکوپی MIR و تجزیه و تحلیل داده ها برای تمایز بین غدد لنفاوی طبیعی و لنفوم های انسانی در مقایسه با بافت شناسی استاندارد ترکیب شده است. نتایج نشان داد که تصویربرداری MIR می تواند با موفقیت برای تمایز بین غدد لنفاوی طبیعی و لنفومهای سلولهای کوچک و بزرگ انسان استفاده شود.