چگونه تصویربرداری نوری سرطان و آزمایش تشخیص سریع را تغییر داده است

تشخیص زودهنگام سرطان با بهبود نتایج بیماران مرتبط است. احتمال زنده ماندن افرادی که در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند، بیشتر است. آنها همچنین در مقایسه با بیمارانی که در مراحل بعدی تشخیص داده می شوند، به احتمال زیاد تجارب بهتری از مراقبت، بهبود کیفیت زندگی و کاهش تحرک درمان دارند.

تصویربرداری نوری فرصتی برای شناسایی بافت های بدخیم در مراحل اولیه فراهم می کند و به بیماران شانس بیشتری برای بقا و تجربیات و نتایج درمانی بهتر می دهد. تصویربرداری نوری به تجسم سیستم های بیولوژیکی از اندام ها به سلول ها کمک می کند. توانایی آن در نگاه کردن به سلول ها علاقه زیادی را برای پیشرفت بیشتر فناوری در زمینه تصویربرداری پزشکی برانگیخته است. تصویربرداری نوری مکانیسم های کنتراست متنوعی برای شناسایی بافت های پاتولوژیک در اختیار دارد.

به طور کلی، تصویربرداری نوری شامل جذب نور توسط کروموفورهای درون زا یا برون زا است که تضاد بصری بین بافت سالم و پاتولوژیک ایجاد می کند. تئوری پشت تصویربرداری نوری و اجرای آن در مقایسه با سایر تکنیک های تصویربرداری نسبتا ساده است. همچنین روش های غیر تهاجمی برای تشخیص بافت پاتولوژیک ارائه می دهد.

تصور نوری در تشخیص اولیه سرطان و جهت گیری های آینده

مطالعات متعددی ثابت کرده اند که تصویربرداری نوری کارایی جراحی را در سرطان های مختلف از جمله سرطان سر و گردن، سرطان سینه و سرطان روده بزرگ افزایش می دهد. داده ها همچنین نشان می دهد که تصویربرداری نوری می تواند تشخیص زودهنگام بیماری را بهبود بخشد، به ویژه از طریق آندوسکوپی (مثلاً در سرطان مری) از طریق استفاده از برچسب های فلورسنت مرتبط با نشانگرهای زیستی خاص بیماری. تصویربرداری فلورسانس in vivo برای پیش‌بینی نتایج درمانی سرطان و بیماری کرون استفاده شده است.

آینده تصویربرداری نوری در سرطان و تشخیص سریع به این بستگی دارد که چگونه و آیا این رشته بر موانع مختلفی که با آن مواجه است غلبه کند. استانداردسازی و تعیین کمیت رویه‌ها و داده‌ها، و همچنین ایجاد مسیری برای ورود تصویربرداری نوری به استاندارد مراقبت، مهم خواهد بود. فرصتی برای ایجاد تصویربرداری مولکولی و توسعه تکنیکی وجود دارد که مکمل پلت‌فرم‌های تصویربرداری مولکولی مورد استفاده کنونی است. اگر تصویربرداری نوری بتواند بر محدودیت‌های خود غلبه کند، احتمالاً برای تسهیل تشخیص زودهنگام سرطان ضروری خواهد بود. این احتمالاً نتایج بیمار را بهبود می بخشد و راه را برای درمان های جدید بالقوه متمرکز بر درمان سرطان در مراحل اولیه باز می کند.