تشخیص پلاک آترواسکلروتیک کرونر
پس از سالها تحقیق ، اکنون انواع تکنیک های تصویربرداری پزشکی برای تجزیه و تحلیل پلاک های آترواسکلروتیک استفاده شده است. این تکنیک ها می توانند ناهنجاری های آناتومیکی و عملکردی ناشی از آترواسکلروز را تشخیص دهند ، اطلاعات مفصلی در مورد ترکیب پلاک ارائه دهند و حتی خطر پلاک های آترواسکلروتیک را ارزیابی کنند. این روشها مرجع برای اندازه گیری شدت آترواسکلروز عروق کرونر در عمل بالینی روزانه و تحقیقات قلبی عروقی را ارائه می دهند و نقش مهمی در تشخیص و درمان بیماران مرتبط دارند [37].
اندازه گیری های غیر تهاجمی جریان اصلی پلاک های آترواسکلروتیک عروق کرونر شامل CT و MRI است. از CT می توان برای توصیف تنگی لومن ، ارزیابی بار مؤلفه پلاک ها و بازسازی عروق استفاده کرد. به عنوان یک آزمایش غیر تهاجمی ، می تواند بیماران بدون علامت با پلاک های پرخطر را تشخیص داده و خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را طبقه بندی کند [34]. در همین زمان ، تشخیص CCTA پلاک پرخطر می تواند بیماران پرخطر را با وقایع MACE شناسایی کند و می تواند به عنوان یک پیش بینی کننده مستقل از سندرم حاد عروق کرونر (ACS) استفاده شود [38]. با این حال ، به دلیل محدودیت های وضوح مکانی و دوز تابش ، CT نمی تواند ضایعات ظریف را شناسایی کند [39]. MRI وضوح کنتراست خوبی از بافت های نرم را فراهم می کند. علاوه بر نشان دادن حفره عروقی و ساختار دیواره عروقی ، همچنین می تواند بار پلاک و پیشرفت خونریزی پلاک را به وضوح نشان دهد. با این حال ، وضوح مکانی کم آن و زمان تصویربرداری طولانی آن را برای تشخیص عروق فعال مانند شریان های عروق کرونر نامناسب می کند. علاوه بر این ، در معاینه بیماران مبتلا به ضربان ساز یا فلزات منع مصرف وجود دارد [40] ، بنابراین برای تشخیص بالینی پلاک عروق کرونر کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
اندازه گیری تهاجمی جریان اصلی پلاک های آترواسکلروتیک عروق کرونر شامل OCT و IVUS است که تکنیک های داخل عروقی هستند که نمای مقطعی از شریان عروق کرونر را ارائه می دهند. IVUS مزایای ویژه ای در تشخیص پلاک های آسیب پذیر دارد زیرا می تواند به وضوح خواص و ترکیب پلاک های مختلف را متمایز کند [41]. با این حال ، IVUS تهاجمی و گران است ، بنابراین برای غربالگری گسترده مبتنی بر جمعیت مناسب نیست. OCT وضوح بیشتری نسبت به IVUS ارائه می دهد ، که به وضوح کلاه های فیبر نازک را نشان می دهد. با این حال ، برخی از هسته های چربی بزرگ و لایه های الاستیک خارج عروقی به دلیل نفوذ ضعیف بافت مشاهده نمی شوند [42].
ابزارهای تصویربرداری موجود می توانند پلاک های آترواسکلروتیک عروق کرونر را بر اساس مورفولوژی و ساختار آنها تجزیه و تحلیل کنند ، اما داروی دقیق مدرن نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق تر پلاک دارد. مقدار زیادی از داده های موجود در تصویر به دلیل محدودیت چشم غیر مسلح ناگزیر است. علاوه بر این ، روشهای ذکر شده در بالا مقادیر زیادی از داده های تصویر را تولید می کنند. ساعات طولانی کار احتمال تشخیص از دست رفته یا خطرات تشخیص نادرست را توسط رادیولوژیست به دلیل تغییرات ظریف در تصویر که به راحتی نادیده گرفته می شود ، افزایش می دهد. بنابراین ، رویکردهای تشخیص تصویربرداری جدید برای بهبود کارآیی و دقت تشخیص با استفاده از داده های تصویربرداری پزشکی موجود با هدف نهایی پزشکی دقیق مورد نیاز است.