اپتوژنتیک در قلب و عروق

اپتوژنتیک یک رویکرد بیولوژیکی نوظهور با قابلیت منحصر به فرد هدف گیری خاص به دلیل کنترل دقیق نور با وضوح مکانی و زمانی بالا است. از طول موج های نور انتخاب شده برای کنترل و تعدیل عملکردهای بیولوژیکی سلول ها، بافت ها و سطوح اندام استفاده می کند. اپتوژنتیک در کاربردهای مختلف زیست پزشکی، از جمله علوم اعصاب، دیابت، و میتوکندری، بر اساس اثرات زیست پزشکی نوری متمایز با مدولاسیون نور، مفید بوده است. امروزه، اپتوژنتیک در قلب و عروق برای درک و درمان بیماری های قلبی عروقی به سرعت در حال پیشرفت است. چندین تحقیق in vitro و in vivo برای اپتوژنتیک قلبی پیشرفت قابل مشاهده را نشان داد. تکنیک اپتوژنتیک را می توان برای رسیدگی به مشکلات حیاتی قلبی عروقی مانند نارسایی قلبی و آریتمی به کار برد. برای این منظور، این مقاله به بررسی الکتروفیزیولوژی قلب و پیشرفت فنی در مورد اپتوژنتیک تجربی و بالینی قلب می پردازد و زمینه و تکامل اپتوژنتیک قلب را ارائه می دهد. ما ادبیات را برای نشان دادن نوع سروو، کارایی ترانسفکشن، ضبط سیگنال و اهداف بیماری قلبی در کاربردهای اپتوژنتیک بررسی کردیم. چنین بررسی متون امیدوار است پیشرفت اپتوژنتیک در قلب و عروق را تسریع کند و انتظار می رود که در آینده به ترمینال بالینی تبدیل شود.