توموگرافی تصویربرداری

توموگرافی تصویربرداری توسط بخش ها یا بخش بندی ها است. روشهای اصلی این چنینی در تصویربرداری پزشکی عبارتند از:

توموگرافی اشعه ایکس (CT) ، یا اسکن توموگرافی محوری محوری (CAT) ، یک روش توموگرافی مارپیچ (آخرین نسل) است که به طور سنتی یک تصویر دو بعدی از ساختارها در یک قسمت نازک از بدن تولید می کند. در CT ، پرتوی اشعه X به دور جسمی که مورد بررسی قرار می گیرد می چرخد ​​و پس از نفوذ از چند زاویه به جسم توسط آشکارسازهای حساس تابش گرفته می شود. سپس یک رایانه اطلاعات دریافت شده از ردیاب های اسکنر را تجزیه و تحلیل کرده و با استفاده از اصول ریاضیاتی که در تبدیل رادون ارائه شده است ، از جسم و محتویات آن تصویری دقیق می سازد. 

آنژیوگرافی کرونر

آنژیوگرافی کرونر

CT آنژیوگرافی کرونر (CCTA) استفاده از CT آنژیوگرافی برای ارزیابی عروق قلب است. بیمار تزریق داخل وریدی کنتراست دریافت می کند و سپس قلب با استفاده از سی تی اسکن با سرعت بالا اسکن می شود. با پیشرفت در فناوری CT ، بیماران به طور معمول می توانند بدون نیاز به دارو ، فقط با حفظ نفس در حین اسکن ، اسکن شوند. CTA برای ارزیابی بی نظمی های قلب و عروق ، محل قرارگیری استنت ها و باز بودن آنها و گاهی اوقات برای بررسی بیماری آترواسکلروتیک استفاده می شود. این روش جزئیات تشریحی رگهای خونی را دقیق تر از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا سونوگرافی نشان می دهد. 

تکنیک پزشکی هسته ای (NMT)

تکنیک پزشکی هسته ای (NMT) یک فرآیند تشخیص است که به دستیابی به نتایج تشخیصی در سطح مولکولی یک بیماری کمک می کند. این روش با استفاده از آلی / بیومولک آلیاژ شده با رادیو ایزوتوپ خاص به بیمار و جمع آوری سیگنال های گاما از طریق دوربین عیار برای تشخیص اندام / بافت های آلوده انجام می شود. در مقابل روشهای پیشرفته ابزاری مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ، NMT محدوده وسیعی از تشخیص را ارائه می دهد. به عنوان مثال ، NMT از سطح مولکولی شروع به کار می کند در صورتی که هیچ تغییر مورفولوژیکی ظاهر نشود. با این وجود MRI و CT این کار را در ظاهر تغییرات مورفولوژیکی در بافت های بیمار انجام می دهند.

الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی برای تشخیص زودهنگام آلزایمر

کاربردهای تصویربرداری ذرات مغناطیسی (MPI) در پزشکی

تصویربرداری ذرات مغناطیسی (MPI) یک روش تصویربرداری توموگرافی است که برای تعیین توزیع فضایی مواد مغناطیسی تزریق شده در جریان خون استفاده می شود. نانوذرات ابرپارامغناطیسی مبتنی بر اکسید آهن به عنوان ماده مناسبی برای هدف این روش تصویربرداری کاملاً جدید استفاده می شود.

مجله تصویربرداری پزشکی (JMI)

مجله تصویربرداری پزشکی (JMI) امکان ارتباط و بررسی بایگانی تحقیقات بنیادی و ترجمه ای و همچنین برنامه های کاربردی متمرکز بر تصویربرداری پزشکی را فراهم می کند ، زمینه ای که همچنان از پیشرفت های فن آوری بهره می برد و از پیشرفت های زیست پزشکی در تشخیص زودرس بهره مند می شود. ، تشخیص و درمان بیماری و همچنین در درک شرایط طبیعی. دامنه JMI شامل مطالعات عمیق در مورد:

تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI)

تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI)

یک روش مبتنی بر MRI برای اندازه گیری فعالیت مغز. این ماده با تشخیص تغییرات اکسیژن رسانی و جریان خون که در پاسخ به فعالیت عصبی رخ می دهد ، کار می کند - هنگامی که ناحیه مغز فعال تر باشد اکسیژن بیشتری مصرف می کند و برای پاسخگویی به این تقاضای بیشتر جریان خون به ناحیه فعال افزایش می یابد. از fMRI می توان برای تهیه نقشه های فعال سازی استفاده کرد که نشان می دهد کدام قسمت های مغز در یک روند ذهنی خاص نقش دارند.

رادیولوژی

Radiology Lecture Notes یک معرفی مختصر و در عین حال کامل در مورد تکنیک های ضروری تصویربرداری است که در موقعیت های مختلف بالینی استفاده می شود. این نسخه جدید کاملاً به روز شده و به روز شده ، دانش بنیادی تفسیر فیلم ، تحقیقات رادیولوژیک تخصصی و روش های تصویربرداری از مشکلات خاص را ارائه می دهد. این کتاب بیماری ها و اختلالات شایع همراه با تصاویر رادیولوژی با کیفیت خوب و تصاویر تمام رنگی را بررسی می کند.  

طیف سنجی رزونانس مغناطیسی عملکردی مغز

طیف سنجی تشدید مغناطیسی عملکردی مغز (fMRS) از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) برای مطالعه متابولیسم مغز در هنگام فعال سازی مغز استفاده می کند. داده های تولید شده توسط fMRS معمولاً طیف تشدیدها را به جای تصویر مغزی ، مانند MRI نشان می دهد. مساحت زیر قله ها در طیف بیانگر غلظت نسبی متابولیت ها است.

ارتجاع‌نگاری یا الاستوگرافی

ارتجاع‌نگاری یا الاستوگرافی (Elastography) یک مودالیتهٔ تصویربرداری پزشکی است که قابلیت ارتجاع و سختی (به انگلیسی:stiffness) بافت نرم را تعیین می‌کند.دلیل سنجش نرمی و سختی بافت این است که با استفاده از این کار می‌توان وجود یا وضعیت پیشرفت برخی بیماری‌ها را تشخیص داد. برای مثال تومورهای سرطانی معمولاً سخت‌تر از بافت اطراف هستند، مثال دیگر کبدهای بیمار است که نسبت به کبدهای سالم سخت‌تر هستند.