تصویربرداری مولکولی

تصویربرداری مولکولی بخشی از تصویربرداری پزشکی است که بر روی مولکولهای تصویربرداری مورد علاقه پزشکی در بیماران زنده متمرکز است. این در تضاد با روشهای مرسوم برای به دست آوردن اطلاعات مولکولی از نمونه های بافت حفظ شده ، مانند بافت شناسی است. مولکولهای مورد علاقه ممکن است یا مولکولهایی باشند که به طور طبیعی توسط بدن تولید می شوند ، یا مولکولهای مصنوعی هستند که در آزمایشگاه تولید می شوند و توسط پزشک به بیمار تزریق می شوند.  

خلق تصاویر سه بعدی

تجهیزات سه بعدی قبلاً برای موفقیت مشابه مورد استفاده قرار گرفتند.

سایر تکنیک های پیشنهادی یا توسعه یافته عبارتند از:

توموگرافی نوری منتشر

الاستوگرافی

توموگرافی امپدانس الکتریکی

تصویربرداری از چشم

چشم پزشکی 

تصویربرداری پزشکی در بارداری

تصویربرداری پزشکی در بارداری

تصویربرداری پزشکی ممکن است در بارداری به دلیل عوارض بارداری ، بیماری از قبل موجود یا بیماری اکتسابی در بارداری یا مراقبت های معمول قبل از تولد نشان داده شود. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) بدون عوامل حاجب MRI و همچنین سونوگرافی زنان و زایمان با خطری برای مادر یا جنین همراه نیست و روشهای تصویربرداری انتخابی برای زنان باردار است. رادیوگرافی پروژکشن ، سی تی اسکن و تصویربرداری پزشکی هسته ای منجر به درجاتی از قرار گرفتن در معرض اشعه یونیزان می شود ، اما با چند استثنا دوزهای جذب شده بسیار کمتری نسبت به آسیب های جنینی دارند. در دوزهای بالاتر ، اثرات می تواند شامل سقط جنین ، نقص مادرزادی و ناتوانی ذهنی باشد.

پزشکی هسته ای

پزشکی هسته ای

پزشکی هسته ای شامل تصویربرداری تشخیصی و درمان بیماری است ، و همچنین ممکن است به عنوان داروی مولکولی یا تصویربرداری مولکولی و درمانی نیز شناخته شود. پزشکی هسته ای از خصوصیات خاص ایزوتوپ ها و ذرات انرژی زا که از مواد رادیواکتیو ساطع می شوند برای تشخیص یا درمان آسیب شناسی های مختلف استفاده می کند. پزشکی هسته ای متفاوت از مفهوم معمول رادیولوژی آناتومیک ، ارزیابی فیزیولوژی را امکان پذیر می کند.  

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی

همانطور که در ابتدا شناخته شده بود ، یک ابزار تصویربرداری تشدید مغناطیسی (اسکنر MRI) یا "تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMR)" از آهن ربا های قدرتمند برای قطب بندی و تحریک هسته های هیدروژن (یعنی پروتون های منفرد) از مولکول های آب در بافت انسان استفاده می کند ، یک سیگنال قابل تشخیص است که به صورت فضایی رمزگذاری می شود و در نتیجه تصاویر از بدن ایجاد می شود.  دستگاه MRI پالس فرکانس رادیویی (RF) در فرکانس تشدید اتم های هیدروژن بر روی مولکول های آب منتشر می کند. آنتن فرکانس رادیویی ("سیم پیچ RF") پالس را به ناحیه بدن برای بررسی می فرستد. 

رادیوگرافی

رادیوگرافی

در تصویربرداری پزشکی از دو شکل تصاویر رادیوگرافی استفاده می شود. رادیوگرافی پروجکشن و فلوئوروسکوپی ، که مورد دوم برای هدایت کاتتر مفید است. این تکنیک های 2D علی رغم پیشرفت توموگرافی سه بعدی به دلیل هزینه کم ، وضوح بالا و بسته به نوع کاربرد ، دوزهای تشعشع کمتر با تکنیک 2D هنوز هم در استفاده گسترده هستند. این روش تصویربرداری از پرتوی گسترده ای از اشعه x برای دستیابی به تصویر استفاده می کند و اولین روش تصویربرداری موجود در پزشکی مدرن است.

تصویربرداری پزشکی

تصویربرداری پزشکی تکنیک و فرایند تصویربرداری از فضای داخلی بدن برای تجزیه و تحلیل بالینی و مداخله پزشکی و همچنین نمایش بصری عملکرد برخی از اندامها یا بافتها (فیزیولوژی) است. تصویربرداری پزشکی به دنبال کشف ساختارهای داخلی پنهان شده توسط پوست و استخوان ها و همچنین تشخیص و درمان بیماری است. تصویربرداری پزشکی همچنین یک پایگاه داده از آناتومی و فیزیولوژی طبیعی ایجاد می کند تا شناسایی ناهنجاری ها را ممکن کند. اگرچه تصویربرداری از اندامها و بافتهای برداشته شده به دلایل پزشکی قابل انجام است ، اما معمولاً چنین روشهایی به جای تصویربرداری پزشکی ، بخشی از آسیب شناسی در نظر گرفته می شوند.

تصویربرداری پزشکی

1 نوع

1.1 رادیوگرافی

1.2 تصویربرداری رزونانس مغناطیسی

1.3 پزشکی  هسته ای

1.4 سونوگرافی

1.5 الاستوگرافی

1.6 تصویربرداری فتوآکوستیک 

تصویربرداری پزشکی

تصویربرداری پزشکی

تصویربرداری پزشکی / زیست پزشکی بخش عمده ای از دستگاه های پزشکی است. این منطقه با این امکان را فراهم می کند تا پزشکان بتوانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم "چیزهایی را که در چشم ساده قابل مشاهده نیستند" (مانند به دلیل اندازه و یا موقعیت آنها) "مشاهده" کنند. این می تواند شامل استفاده از سونوگرافی ، مغناطیس ، UV ، رادیولوژی و سایر ابزارها باشد.

مجله تصویربرداری پزشکی