علوم اعصاب بنیادی برای تصویربرداری عصبی

روشهای تصویربرداری عصبی با افزایش فراوانی در عمل بالینی و تحقیقات اساسی استفاده می شود. این دوره که برای دانشجویان و متخصصان طراحی شده است ، اصول اساسی روشهای تصویربرداری عصبی را که در تحقیقات موضوعات انسانی اعمال می شود ، معرفی می کند و مفاهیم علوم عصبی و اصطلاحات لازم برای درک اساسی از کاربردهای تصویربرداری عصبی را معرفی می کند.  

رادیونوکلئیدها و رادیوتراکرها

رادیونوکلیدها یا در ترکیباتی که به طور معمول توسط بدن استفاده می شود مانند گلوکز (یا آنالوگ های گلوکز) ، آب یا آمونیاک ، یا در مولکول هایی که به گیرنده ها یا سایر مکانهای اثر دارویی متصل می شوند ، ترکیب می شوند. این ترکیبات دارای برچسب به عنوان رادیوتراکر شناخته می شوند. از فناوری PET می توان برای ردیابی مسیر بیولوژیکی هر ترکیبی در انسانهای زنده (و بسیاری از گونه های دیگر) استفاده کرد ، به شرطی که بتواند با ایزوتوپ PET از رادیو برچسب گذاری شود. 

ترکیب پیتسبورگ B

پزشکی با شکوفه ساتری

آنکولوژی

اسکن PET با استفاده از ردیونوکلئید ردیاب فلورین -18 (که به عنوان FDG شناخته می شود) استفاده می شود زیرا سلولهای استفاده کننده از گلوکز این مولکول را بالا می برند و تصاویر نشان می دهد که متابولیسم گلوکز غیر طبیعی است. مولکول FDG در داخل سلول گیر کرده و آن را گرفته تا زمانی که کاملاً پوسیده شود ، بنابراین نیمه عمر نسبتاً کوتاه مهم است. استفاده از FDG در اسکن PET آنکولوژی اکثر تمام اسکن PET را در عمل کنونی تشکیل می دهد.

کاربردهای اسکن PET

کاربردهای اسکن PET

اسکن PET در زمینه پزشکی و همچنین به عنوان یک ابزار تحقیقاتی مفید است. در زمینه پزشکی ، به شدت در تشخیص بالینی برخی بیماری ها و اختلالات استفاده می شود زیرا در هدف قرار دادن رادیونوکلئیدها (ردیاب ها) مورد استفاده در عملکردهای خاص بدن مثر است. همچنین در تحقیق درباره برخی بیماریهای مغزی و بررسی طبیعی بودن عملکردهای قلبی عروقی در بدن مفید است

رادیونوکلیدها

رادیونوکلیدها

رادیونوکلیدها که در اسکن PET استفاده می شوند معمولاً ایزوتوپهایی با نیمه عمر کوتاه هستند که فقط به اندازه کافی فعال می مانند تا فعالیت های آن را در بدن به طور موثر ردیابی کرده و تصاویر مربوطه را تولید کنند. در زیر لیستی از برخی از ایزوتوپهای رایج که به عنوان ردیاب در بدن استفاده می شود و آنچه که هر یک از کاربردهای اصلی آنها استفاده می شود ، آورده شده است:

 

تابش در زیست شناسی و پزشکی: توموگرافی انتشار پوزیترون

تابش در زیست شناسی و پزشکی: توموگرافی انتشار پوزیترون

شیمی هسته ای مطالعه تغییرات مرتبط با هسته اتم ها است. توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) یکی از کاربردهای مفید شیمی هسته ای در زندگی واقعی است. به سادگی ، این یک وسیله مفید است که پزشکان با استفاده از آن از بدن فرد عکس می گیرند تا مشخص کنند آیا فردی در معرض خطر بیماری خاصی است یا بیماری دیگری را به همراه دارد. این ماژول روی روشهای بیمار دریافت اسکن PET ، واکنشهای هسته ای مرتبط با تصاویر تولید شده ، مولکولهای ردیاب متداول و کاربردهای مفید اسکن PET در تشخیص بالینی متمرکز خواهد شد.

تصویربرداری عصبی ، مهندسی عصبی و رادیولوژی

تصویربرداری عصبی ، مهندسی عصبی و رادیولوژی

تکنیک مهندسی مورد استفاده برای تصویربرداری از ساختار ، فیزیولوژی ، عملکرد و داروسازی سیستم CNS به طور کلی به عنوان تصویربرداری عصبی ساختاری و تصویربرداری عصبی عملکردی طبقه بندی می شود. تصویربرداری عصبی به ترتیب دید وسیعی از ساختار را ایجاد می کند ، به ترتیب آسیب داخل جمجمه ، تومور و تحقیقات روانشناختی را تجزیه و تحلیل می کند. تصویربرداری عصبی ممکن است به نفع بیمار مبتلا به میگرن و سایر اختلالات پایدار نباشد زیرا ممکن است منجر به ابهام شود

پرفیوژن میوکارد

از آغاز فعالیت آن در اوایل دهه 1970 ، قلب و عروق بالینی هسته ای به طور قابل ملاحظه ای تکامل یافته است ، هم از نظر فنی و هم از نظر توانایی تصویربرداری پیشرفته تری به دست آورده است. به موازات این تحولات ، ادبیات گسترده ای از ابزار بالینی و مقرون به صرفه بودن آن پشتیبانی شده است. تصویربرداری پرفیوژن میوکارد (SPECT) در حال حاضر با سنجش تک فوتون (MPI) امکان اندازه گیری عینی عملکرد میوکارد و پرفیوژن میوکارد منطقه ای در حالت استراحت و استرس را فراهم می کند ، ارزیابی دقیق خطر را در طیف گسترده ای از جمعیت بیمار ارائه می دهد. 

فیزیولوژی کرونر و پرفیوژن کمی میوکارد

پرفیوژن میوکارد کمی توسط توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) به دلایل زیر که در این فصل مستند شده است ، راهنمای بهینه برای تشخیص و مدیریت یا مداخلات بیماری انسداد یا غیر انسدادی عروق کرونر (CAD) است: و سکته قلبی (MI) 54 درصد در مقایسه با درمان پزشکی به تنهایی در حالی که FFR یا FFRct یا مداخلات هدایت شده با آنژیوگرام هیچ کاهش مرگ یا MI را در مقایسه با درمان پزشکی نشان نمی دهد.