چشم اندازها درباره کاربردهای پلاسمای جوی سرد (CAP) در پزشکی

چشم اندازها درباره کاربردهای پلاسمای جوی سرد (CAP) در پزشکی

مباحث

چشم پزشکی

درمان سرطان

میکروارگانیسم ها

دستگاه های پلاسما

دندانپزشکی

بهینه سازی درمان پزشکی

سلول ها

پوست

کاربردهای پزشکی پلاسما

کاربردهای پزشکی پلاسما

تحقیقات گسترده نشان داده است که غلظت و ترکیب اجزای پلاسمای سرد می تواند برای منابع مختلف پلاسما به طور قابل توجهی متفاوت باشد. این توانایی برای اصلاح پلاسمای سرد برای اهداف خاص است که امکان طراحی یک تکنولوژی منحصر به فرد برای پلاسمای سرد را برای کاربردهای پزشکی مختلف فراهم می کند. مطالعات متعدد استفاده از آن را در زمینه دندانپزشکی ، ایمپلنتولوژی ، پوست ، انکولوژی و به عنوان درمانی برای سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک باکتری نشان می دهد.

 

پلاسمای سرد چیست؟

فرایندهای پلاسما و منابع پلاسما در پزشکی

استفاده از پلاسما برای مراقبت های بهداشتی را می توان از اواسط قرن نوزدهم قدمت داد. با این حال ، فقط توسعه منابع پلاسمای فشار اتمسفر دمای اتاق در دهه گذشته ، زمینه تحقیق بین رشته ای جدید و با رشد سریع پزشکی پلاسما را باز کرده است. سه موضوع اصلی را می توان تشخیص داد: ایمپلنت های تحت درمان با پلاسما ، ضد عفونی با پلاسما و پلاسما در درمان پزشکی. درک منابع پلاسما و فرآیندهای پلاسما درگیر هنوز ناقص است. 

گروه پژوهشی عطفان نژاد و ساتری

جهانی شدن و نفوذ متقابل فناوری ، روندهای رایج در توسعه آینده جامعه بشری هستند. این مقاله هم افزایی های بالقوه بین فناوری های پلاسما ، نانو و دیجیتال را برای ارائه مزایای مراقبت های بهداشتی بررسی می کند. در اینجا ، ما بر وضعیت فعلی و پیشرفت های اخیر در زمینه پزشکی پلاسما ، پزشکی نانو و ساخت دیجیتال متمرکز هستیم و برای پیاده سازی هم افزایی آنها در آینده نزدیک ، تحقیقات بیشتری لازم است.

به زودی ...

پزشکی پلاسما: فرصت هایی برای فناوری نانو در عصر دیجیتال

پیشرفت در فناوری های دیجیتال فرصت های جدیدی را برای ایجاد روش های قابل اطمینان ، زمان مند و مقرون به صرفه ، ایمن و متحرک برای تشخیص ، مدیریت و درمان بیماری ها ایجاد کرده است. چند نمونه از فناوری های پیشرفته نانو و دیجیتال از قبل FDA برای تشخیص و درمان بیماری ها تأیید شده است. درمان با پلاسما هنوز به عنوان یک فناوری مراقبت های بهداشتی جدید در حال ظهور است ، اما این یک پتانسیل قوی برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان ها و عفونت های مقاوم در برابر میکروب ، با عوارض جانبی ناچیز یا بدون اثر است.  

کاربردهای پلاسما در پزشکی با تمرکز ویژه بر روی پوست

پیشرفت فوق العاده اخیر در درک پدیده پلاسمای فیزیکی ، همراه با توسعه منابع جدید پلاسما ، تمرکز فزاینده ای را بر کاربرد پلاسما در مراقبت های بهداشتی قرار داده است. اجزای فعال پلاسما ، مانند مولکول ها ، اتم ها ، یون ها ، الکترون ها و فوتون ها ، گونه های واکنشی ، اشعه ماورا بنفش ، انتشار نوری و مادون قرمز و گرما توانایی فعال سازی ، کنترل و واکنش های کاتالیزوری و روش های بیوشیمیایی پیچیده را دارند. پلاسمای حرارتی و غیر حرارتی (یعنی سرد) - که هر دو قبلاً به طور گسترده در پزشکی تاسیس شده اند - برای کاربردهای مختلف درمانی استفاده می شود. 

کاربردهای پلاسما در پزشکی با تمرکز ویژه بر روی پوست

پیشرفت فوق العاده اخیر در درک پدیده پلاسمای فیزیکی ، همراه با توسعه منابع جدید پلاسما ، تمرکز فزاینده ای را بر کاربرد پلاسما در مراقبت های بهداشتی قرار داده است. اجزای فعال پلاسما ، مانند مولکول ها ، اتم ها ، یون ها ، الکترون ها و فوتون ها ، گونه های واکنشی ، اشعه ماورا بنفش ، انتشار نوری و مادون قرمز و گرما توانایی فعال سازی ، کنترل و واکنش های کاتالیزوری و روش های بیوشیمیایی پیچیده را دارند. پلاسمای حرارتی و غیر حرارتی (یعنی سرد) - که هر دو قبلاً به طور گسترده در پزشکی تاسیس شده اند - برای کاربردهای مختلف درمانی استفاده می شود.  

انعقاد پلاسمای آرگون

استفاده پزشکی

APC شامل استفاده از یک جت گاز آرگون یونیزه (پلاسما) است که از طریق یک پروب منتقل شده از آندوسکوپ هدایت می شود. این کاوشگر در فاصله ای از ضایعه خونریزی شده قرار می گیرد و گاز آرگون ساطع می شود ، سپس با تخلیه ولتاژ بالا (تقریباً 6 کیلو ولت) یونیزه می شود.  سپس جریان الکتریکی با فرکانس بالا از طریق جت گاز انجام می شود و در نتیجه لخته شدن ضایعه خونریزی دهنده ایجاد می شود. از آنجا که هیچ تماس جسمی با ضایعه ایجاد نمی شود ، اگر روده از گازهای روده بزرگ پاک شود ، روش ایمن است  و می تواند برای درمان خونریزی در قسمت های دستگاه گوارش با دیواره های نازک ، مانند کور روده. عمق انعقاد معمولاً فقط چند میلی متر است.

انعقاد پلاسمای آرگون

انعقاد پلاسمای آرگون (APC) یک روش آندوسکوپی پزشکی است که برای کنترل خونریزی از برخی ضایعات در دستگاه گوارش استفاده می شود. در حین مری یا کولونوسکوپی تجویز می شود.