تصویربرداری پزشکی

تصویربرداری پزشکی تکنیک و فرایند تصویربرداری از فضای داخلی بدن برای تجزیه و تحلیل بالینی و مداخله پزشکی و همچنین نمایش بصری عملکرد برخی از اندامها یا بافتها (فیزیولوژی) است. تصویربرداری پزشکی به دنبال کشف ساختارهای داخلی پنهان شده توسط پوست و استخوان ها و همچنین تشخیص و درمان بیماری است. تصویربرداری پزشکی همچنین یک پایگاه داده از آناتومی و فیزیولوژی طبیعی ایجاد می کند تا شناسایی ناهنجاری ها را ممکن کند. اگرچه تصویربرداری از اندامها و بافتهای برداشته شده به دلایل پزشکی قابل انجام است ، اما معمولاً چنین روشهایی به جای تصویربرداری پزشکی ، بخشی از آسیب شناسی در نظر گرفته می شوند.

تکنسین پزشکی هسته ای

تکنسین پزشکی هسته ای

از آنجا که طی سالها اقدامات پزشکی هسته ای مانند توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) و پرفیوژن میوکارد پیچیده تر شده اند ، نقش تکنسین پزشکی هسته ای نیز بیشتر درگیر می شود. امروزه این تکنسین ها تزریق و پردازش و تصویربرداری پیشرفته رایانه را انجام می دهند. با پیچیدگی تکنیک ها ، مهارت های مورد نیاز یک تکنسین پزشکی هسته ای نیز پیچیده تر شده است.  

تصویربرداری پزشکی

تصویربرداری پزشکی تکنیک و فرایند تصویربرداری از فضای داخلی بدن برای تجزیه و تحلیل بالینی و مداخله پزشکی و همچنین نمایش بصری عملکرد برخی از اندامها یا بافتها (فیزیولوژی) است. تصویربرداری پزشکی به دنبال کشف ساختارهای داخلی پنهان شده توسط پوست و استخوان ها و همچنین تشخیص و درمان بیماری است. تصویربرداری پزشکی همچنین یک پایگاه داده از آناتومی و فیزیولوژی طبیعی ایجاد می کند تا شناسایی ناهنجاری ها را ممکن کند. اگرچه تصویربرداری از اندامها و بافتهای برداشته شده به دلایل پزشکی قابل انجام است ، اما معمولاً چنین روشهایی به جای تصویربرداری پزشکی ، بخشی از آسیب شناسی در نظر گرفته می شوند.

توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)

روند

رادیو ایزوتوپهای ساطع کننده پوزیترون معمولاً توسط سیکلوترون تولید می شوند و مواد شیمیایی با این اتمهای رادیواکتیو برچسب گذاری می شوند. رادیو ایزوتوپ های مورد استفاده در کلینیک ها به طور معمول 18F (فلوراید) ، 11C (کربن) و 15O (اکسیژن) هستند. این ترکیب دارای برچسب ، رادیو ردیاب یا رادیو لیگاند نامیده می شود ، در جریان خون تزریق می شود و در نهایت از طریق گردش خون به مغز راه می یابد. ردیاب های موجود در اسکنر PET رادیواکتیویته را به عنوان بارهای ترکیبی در مناطق مختلف مغز تشخیص می دهند. 

توموگرافی انتشار پوزیترون مغزی

توموگرافی انتشار پوزیترون مغزی نوعی توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) است که برای اندازه گیری متابولیسم مغز و توزیع عوامل شیمیایی برچسب خورده رادیواکتیو در سراسر مغز استفاده می شود. PET میزان انتشار از مواد شیمیایی فعال متابولیکی دارای برچسب رادیواکتیو را که به جریان خون تزریق شده اند ، اندازه گیری می کند. داده های انتشار از PET مغز توسط رایانه پردازش می شود تا تصاویر چند بعدی از توزیع مواد شیمیایی در مغز تولید شود.

توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)

توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)  یک تکنیک تصویربرداری کاربردی است که از مواد رادیواکتیو معروف به رادیوتراکرها برای تجسم و اندازه گیری تغییرات فرایندهای متابولیکی و سایر فعالیتهای فیزیولوژیکی از جمله جریان خون ، ترکیب شیمیایی منطقه ای و جذب استفاده می کند. بسته به روند هدف در بدن ، از ردیاب های مختلف برای اهداف مختلف تصویربرداری استفاده می شود. به عنوان مثال ، 18F-FDG معمولاً برای تشخیص سرطان ، NaF-F18 به طور گسترده ای برای تشخیص تشکیل استخوان و اکسیژن 15 نیز برای اندازه گیری جریان خون استفاده می شود.

گروه آموزشی مهندس شکوفه ساتری

سرفصل دروس

معرفی دوره ، اهمیت و عناصر اساسی تصویربرداری زیستی.

تصویربرداری با سونوگرافی ؛ تشعشعات یونیزان و تولید آن.

تصویربرداری با اشعه ایکس - هنگامی که فوتون به بافت زنده برخورد می کند ، آغازگر محافظت رادیویی. 

درباره این دوره

این دوره فیزیک اصول فیزیکی عمده روشهای تصویربرداری زیستی in vivo و روشهای مختلف تصویربرداری را پوشش می دهد.

پس از مطالعه کوتاه تصویربرداری با سونوگرافی ، با روش های مختلف تصویربرداری اشعه ایکس آشنا خواهید شد. درک متقابل اشعه ایکس با بافت منجر به مطالعه سه روش مختلف می شود: 

گروه پژوهشی عطفان نژاد و ساتری

اصول تصویربرداری پزشکی پزشکی: سونوگرافی ، اشعه ایکس ، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) و برنامه های کاربردی

بیاموزید که چگونه اصول علوم پایه در روشهای اصلی تصویربرداری پزشکی پزشکی و تکنیکهای مختلف استفاده شده مانند توموگرافی رایانه ای با اشعه ایکس (CT) ، سونوگرافی و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) ادغام می شوند.

تصویربرداری پزشکی / زیست پزشکی

تصویربرداری پزشکی / زیست پزشکی بخش عمده ای از دستگاه های پزشکی است. این منطقه با این امکان را فراهم می کند تا پزشکان بتوانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم "چیزهایی را که در چشم ساده قابل مشاهده نیستند" (مانند به دلیل اندازه و یا موقعیت آنها) "مشاهده" کنند. این می تواند شامل استفاده از سونوگرافی ، مغناطیس ، UV ، رادیولوژی و سایر ابزارها باشد.