فیزیک هسته ای با انرژی بالا

فیزیک هسته ای با انرژی بالا

در فیزیک هسته ای با انرژی بالا، تمرکز اصلی مطالعه بر روی برخورد های سنگین-یون در مقایسه با اتم های اتمی جرم پایین در شتاب دهنده های ذرات است. در اینجا می توانیم بگوییم ماده هسته ای در سطح اجزای اساسی آن مانند کوارک ها و گلوئون قرار دارد. انتقال فاز بین مواد غذایی کوارک-گلوئون محدود شده با مواد معدنی کوارک-گلوئون طبیعی و مواد طبیعی هسته ای به عنوان پلاسمای کوارک گلوون نامیده می شود. 

فیزیک انرژی بالا نظری و تجربی

فیزیک انرژی بالا و فیزیک ذرات

فیزیک انرژی بالا

فیزیک انرژی بالا

کتاب فیزیک هسته ای و ذرات

مقدمه ای در دسترس برای فیزیک هسته ای و ذرات با پوشش مساوی از هر دو موضوع، این متن تمام موضوعات استاندارد در فیزیک ذرات و هسته را به طور کامل پوشش می دهد و چندین قسمت اضافی از جمله فصل های مربوط به روش های تجربی را فراهم می کند؛ برنامه های کاربردی فیزیک هسته ای از جمله برنامه های تقسیم، همجوشی و بیومدیکال؛ و مشکلات حل نشده برای آینده. این شامل مفاهیم و تئوری های اولیه است که در کنار برنامه های فعلی و آینده ترکیب شده است. یک منبع عالی برای دانشجویان فیزیک و نجوم در دوره های بالاتر، این متن نیز به عنوان یک مرجع کلی برای مطالعات تحصیلات تکمیلی به حساب می آید.

فیزیک انرژی بالا

پرتوهای ذرات انرژی بالا برای آزمایش فیزیک ذرات در تاسیسات بزرگ استفاده می شود؛ شایعترین نمونه هایی که Collider Hadron Large و Tevatron هستند.

فیزیک انرژی بالا

هدف از فیزیک انرژی بالا (همچنین به عنوان فیزیک ذرات شناخته می شود) تعیین پایه های اصلی ترین مواد ماده و درک متابولیسم بین این ذرات است. ساختار نظری اساسی در فیزیک ذرات مدل استاندارد نامیده می شود و شامل 6 کوارک، 6 لپتون، 4 بوزون سنج و یک بوزون اسکالر (بوزون هیگز) است که از طریق سه تعامل (نیروی قوی، نیروی ضعیف و الکترومغناطیس) . دانش بیشتر می تواند با درک اینکه چه اتفاقی در انرژی های بالاتر اتفاق می افتد (مربوط به فواصل کوچکتر) می شود، جایی که ما ممکن است ذرات جدید تولید کنیم یا اختلافات را در مدل استاندارد ایجاد کنیم.